مرغ دورگ را می توان یکی از رایج ترین نمونه از مرغ های موجود در بازار دانست. مرغ دورگ را معمولا می توان حاصل تلاقی نژادهای خارجی و نژادهای بومی ایران دانست. مرغ گلپایگانی، مرغ کرمانشاهی و مرغ ورامین را می توان سه نمونه از بهترین مرغ های دورگ موجود در بازار دانست.
مرغ گلپایگانی از لحاظ تخمگذاری شرایط بسیار مناسبی داشته و بیش از ۲۰۰ تخم مرغ در سال تولید می کند. این نژاد از مرغ های دورگ یکی از معروف ترین و فراوان ترین نژادهای موجود در بازار می باشد. به خاطر مقرون به صرفه بودن، معمولا بسیاری از پرورش دهندگان مرغ بومی به دنبال تهیه نژاد گلپایگانی می باشند. این نمونه از مرغ های موجود در بازار دارای ظاهر بسیار زیبا و درشتی می باشند. به همین خاطر معمولا وزن گیری آنها بسیاتر مناسب بوده، در نتیجه می توانند از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه باشند. معمولا این نژاد از مرغ های بومی، دارای مقاومت بسیار زیادی نسبت به انواع بیماری ها می باشند.
مزایای پرورش مرغ گلپایگانی
یکی از بهترین انتخاب ها برای پرورش مرغ بومی در اقصی نقاط ایران، مرغ گلپایگانی می باشد. این نژاد از مرغ های دورگ معمولا هم برای گوشتی و هم برای تخمگذاری مناسب می باشند، از این رو پرورش این نوع از مرغ ها دو منظوره می باشد. این موضوع باعث می شود تا پرورش دهندگان مرغ گلپایگانی مشکلی برای فروش محصولات خود نداشته باشند، زیرا هم می توان آنها را برای تهیه تخم مرغ نگهداری نموده و هم می توان آنها را جهت کشتار و مصرف گوشت به خریداران مختلف فروخت. این موضوع باعث شده مشتریان بسیار زیادی برای خرید مرغ گلپایگانی در بازار وجود داشته باشد، از این رو پرورش جوجه یکروزه گلپایگانی، نیمچه مرغ گلپایگانی و همچنین مرغ بالغ گلپایگانی همه از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه و دارای توجیه اقتصادی می باشد.
مرغ گلپایگانی معمولا تخم مرغ های بسیار درشتی تولید می کنند، که بسیار مشتری پسند و بازاری می باشند. از این رو معمولا پرورش دهندگان مرغ گلپایگانی مشکلی برای فروش تخم مرغ های تولید شده توسط این نژاد از مرغ های دورگ ندارند. این موضوع باعث شده تا اغلب افراد مرغ گلپایگانی را یکی از بهترین گزینه ها برای پرورش بدانند.
مشخصات مرغ گلپایگانی
مرغ گلپایگانی را می توان یکی از بهترین نمونه از مرغ های محلی دورگ موجود در ایران دانست، زیرا هم از نظر ظاهر و هم از نظر باطن از برترین نمونه از مرغ های موجود در بازار می باشد. مرغ گلپایگانی معمولا تلفات بسیار کمی داشته، زیرا این مدل از مرغ های بومی دارای مقاومت بسیار مناسبی در برابر امراض و بیماری های مختلف می باشند. به همین خاطر می تواند از نظر اقتصادی یکی از مقرون به صرفه ترین نژادها برای پروش هم به صورت گوشتی و هم به عنوان مرغ تخمگذار باشد.
مرغ گلپایگانی را می توان در اقصی نقاط ایران به راحتی پرورش داده، زیرا از نظر آب و هوایی محدودیت خاصی نداشته و با انواع شرایط آب و هوایی سازگاری دارد. این نوع از مرغ بومی را معمولا با انواع دانه های موجود در بازار می توان پرورش داده، زیرا از نظر خوردن دانه مشکلی نداشته و هر نوع دانه ای را می پسندند. بدین ترتیب می توان در انتخاب دانه نیز آزادانه عمل نموده و دانه هایی با قیمت مناسب برای آنها تهیه نموده، تا از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه تر بشوند.
پرورش و مدیریت مرغ بومی
نحوه اداره، مدیریت و انتخاب چگونگی مدل پرورش جوجه های بومی تحت تاثیر اهداف پرورشی است.
این اهداف شامل :
۱) پرورش جوجه
۲) پرورش نیمچه
۳) پرورش پولت
۴) پرورش خروس
۵) پرورش مرغ تخمگذار و تولید تخم مرغ می باشد.
پرورش جوجه
هدف از این پرورش تولید جوجه هایی به سن ۳۰ تا ۶۰ روز می باشد . در این شیوه پرورش، کار با ورود جوجه های یک روزه آغاز می گردد. جوجه ها معمولا در سن ۲۰، ۳۰ و ۴۰ و گاها تا ۶۰ روز به بازار عرضه می شوند.
که بایستی توجه داشت که با بالا رفتن سن جوجه ها و به تناسب آن بالا رفتن قیمت جوجه ها، فروش سخت تر می شود. لذا تولید کنندگان علاقه دارند جوجه های خود را در سن کمتر بفروش برسانند و خریداران نیز تمایل به پرداخت مبلغ کمتری به ازای هر قطعه را دارند.
پرورش جوجه حساس ترین نوع پرورش محسوب می گردد؛ که حساسیت آن در هفته اول بیشتر بوده و لذا توصیه می گردد در سه روز نخست ، خاموشی در سالن اعمال نگردد . و همچنین برنامه واکسیناسیون مربوطه تماما تا سن ۷ تا ۱۰ روزگی ( بجز واکسن بیماری گامبرو) اعمال گردد.
پرورش نیمچه
پرورش نیمچه های ۲ تا ۵ ماهه ) این شیوه پرورشی در اصل مکمل روش قبلی ( پرورش جوجه ) می باشد و لذا میتواند با خرید جوجه های یکروزه و یا ۱ تا ۲ ماهه شروع گردد . در پرورش نیمچه معمولا تفکیک جنسیت صورت نگرفته و جوجه های ماده و نر تا انتهای دوره در یک سالن پرورش می یابند . و در انتها به صورت درهم به فروش میرسند.
پرورش پولت (مرغ پای تخم)
هدف از این پرورش، تولید مرغهای تخمگذار است . جهت تحقق این امر بهترین روش پرورش جوجه های یک روزه ماده است. و بهتر است جوجه ها در روزهای نخست زندگی تفکیک جنسیت شده و جوجه های نر حذف گردند. و در صورت تمایل به تولید تخم مرغ نطفه دار به ازای هر ۱۰ مرغ یک خروس هم در گله پرورش یابد.
اما آنچه که در حال حاضر معمول است پرورش جوجه های نر و ماده تا سن بلوغ در کنار هم است. که پس از آن به جهت ورود به سیکل تخمگذاری لازم است حتما خروسهای اضافی حذف گردند. که حاصل این عمل جدا شدن تعداد زیادی خروس است؛ که حدود ۴۰٪ از جمعیت گله را شامل میشوند.
این خروسها تا سن بلوغ فضای سالن را اشغال کرده و میزان زیادی دان مصرف می کنند و همچنین اجازه خوردن دان را در سنین بالا به مرغان نمی دهند. و همواره در این سالنها مرغان ضعیف و کوچک جسته در ماه های پایانی از بین می روند و یا به علت ضعف ، شرایط مساعد ابتلا و بروز بیماری را در گله موجب میشوند. دوره پرورش پولتها معمولا ۵ تا ۶ ماه است که میتوان با خرید نیمچه های ماده این میزان را کاهش داد.
پرورش خروس
همواره ۵۰٪ جمعیت گله های تفکیک جنسیت نشده را جنس نر یعنی خروس ها تشکیل میدهند. در هنگام فروش هریک از محصولات پرورشی ذکر شده در بالا ، مشتریان همواره علاقه بیشتری به خرید مرغها و جوجه های ماده دارند. و به همین دلیل معمولا خروسها کمی دشوار تر به فروش میرسند.
همانطور که گفته شد هنگام پرورش معمولا در روزهای نخست تولد جوجه ها، تفکیک جنسیت انجام می پذیرد و جوجه های نر و ماده که نسبتشان مساوی است از هم جدا می شوند. خروسهای مازاد یا حذف گردیده و یا به جهت تولید گوشت اورگانیک و یا سایر مصارف پرورش می یابند. در مزارع پرورش پولت که تفکیک جنسیت صورت نگرفته است، در سن چهار ماهگی خروسها از گله مرغ ها جدا شده و با جیره پرواری به جهت تولید گوشت و یا سایر مصارف پرورش میابند.
این بهترین شیوه پرورش خروس است. خروسهای پرواری بایستی تا ۴ ماهگی با جیره ایی مانند پولتها تغذیه گردند(حداقل سطوح انرژی و پروتئین) تا رشد بدنی آنها با محوریت اسکلت بندی و شکل گیری سیستم استخوانی تکمیل گردد و پس از شکل گیری، با جیره پرواری که موجب تشکیل گوشت در حول استخوان است تکمیل گردد.
باید توجه داشت که استفاده از جیره پرواری با سطوح انرژی و پروتئین بیشتر در سن زیر ۴ ماه به علت تحرک زیاد خروسها و شکل نگرفتن سیستم استخوانی موجب حدر رفت دان و بالا رفتن ضریب تبدیل می گردد.
دو نکته در مورد پرورش خروسها مورد توجه است بازده لاشه در خروسهای پرواری حدود ۶% است و در مرغهای صنعتی گوشتی کمتر از ۸۰ ٪ نیست. مرغ بومی بر خلاف مرغ صنعتی و همانند دو پسر عمویش (بوقلمون و شتر مرغ دارای دو گوشت قرمز و سفید است .
جوجه کشی
برای جوجه کشی از مرغ بومی هم می توانید با خرید دستگاه جوجه کشی خانگی و یا صنعتی از پرورش مرغ بومی برای خود کسب کار راه اندازی کنید
جوجه ها از هچری ها به دریچه منتقل می شوند وقتی ۵٪ جوجه ها شروع به پوسته پوست می کنند. این نیاز به حرکت از طریق یک درجه حرارت محفظه مرطوب حدود ۲۶ درجه سانتیگراد است. در این مرحله، درجه حرارت اطراف جوجه ها باید کمتر از دمای دستگاه جوجه کشی ۳۷ تا ۳۳ درجه سانتیگراد باشد که مناسب است.
شما همچنین باید درجه انعطاف پذیری خارجی را در نظر بگیرید. اگر دمای جوجه ها بالا باشد، کیفیت جوجه به سرعت از بین می رود. اکثر مردم تعداد جعبه ۱۰۰ جوجه را در جعبه قرار می دهند اما در مناطق گرم تنها ۸۰ جوجه می توانند قرار داده شوند و بنابراین گرما را کاهش می دهند.
اگر دمای اتاق بیش از ۳۲ درجه سانتیگراد باشد، طرفداران اندازه و قدرت مشابه برای طرفداران در دریچه ها برای کاهش دمای در جعبه ها و جلوگیری از ارتفاع آنها مورد نیاز است. جابجایی جوجه ها در مناطق گرم، یک ماجراجویی عالی است به ویژه اگر شما به فواصل طولانی حمل می کنید.
حمل و نقل جوجه نیاز به مبرد ویژه مخصوصا در حین حمل و نقل روزانه است. در مناطق گرم، حمل و نقل در صبح زود یا بعد از عدم وجود خورشید ترجیح داده می شود.
گرما در نحوه نگهداری و پرورش جوجه
افزایش گرما در طی انتقال جوجه ها منجر به خشکسالی و مرگ می شود. همانطور که جوجه ها جوجه را با تبخیر بالا می برند. بنابراین، مقدار آب در جوجه های تازه کشت شده برای آنها بسیار مهم است. جوجه های تازه جوجه نسبت وزن جوجه ها را در مقایسه با جوجه های خرچنگ ضخیم از دست می دهند و از دست دادن وزن بدن منجر به از دست دادن رطوبت می شود.
یک مطالعه بر روی بررسی اثر استفاده از رطوبت ۴۵٪ در برابر ۵۵٪ و همچنین پیشگیری از ابتلا به اواخر جوجه کشی و تحمل استرس گرما در مردان و زنان تازه جویدن انجام شد. این مطالعه نشان می دهد که نخود ها دیر شده و در شرایط رطوبت ۴۵ درصد مقاومت بیشتری نسبت به استرس گرما دارند. در یکی از مطالعات، نوسانات دما به عنوان تاثیری که در مورد جذب زرده دیده می شود، دیده می شود. در یک مطالعه، قرار گرفتن در معرض جوجه ها به شرایط کمتر از شرایط بهینه در طی فرآیند حمل و نقل منجر به شکست پروسه تولید می شود.
دما زیاد در نحوه نگهداری و پرورش جوجه
برای کاهش اثرات منفی دما در طول دوره حمل و نقل ، لازم است که محدودیت های حرارتی بین حیوانات بدون اثرات منفی برای مدت طولانی نگهداری شود. مطالعات نشان داد که حد بالای جوجه های تازه تشکیل شده با اندازه گیری خروجی حرارتی، ماده خشک، افت آب در بدن و کیسه زرده در عرض ۲۴ ساعت در معرض دمای ثابت از ۸/۳۰ تا ۸/۳۸ درجه سانتی گراد اندازه گیری شد. این نتایج نشان داد که دمای بحرانی بین ۳۶ تا ۳۷ درجه سانتیگراد است.
میزان مرگ و میر افزایش می یابد و وزن بدن هنگامی که جوجه ها در دماهای بالا انتقال می یابند و پس از رسیدن به مزرعه و قرار دادن آنها در دمای معمولی کاهش می یابد، آنها مقادیر کمتری مصرف می کنند و به سرعت رشد می کنند و میزان مرگ و میر را افزایش می دهند. یک مطالعه نشان داد که کاهش میزان رطوبت موجود در جوجه های گوشتی ۱۰٪ بر عملکرد جوجه ها پس از قرار گرفتن در معرض گرما تاثیر نمی گذارد.
جوجه هایی که در اوایل تخم گذاری قرار می گیرند بیشتر در معرض دمای بالا (۳۹ درجه سانتیگراد به مدت ۴۸ ساعت) در مقایسه با جوجه های ناهارخوری میمیرند. جوجه هایی که از سفید پوستان در رطوبت دیر می کنند کمتر مستعد گرمای استرس هستند.
نکات مهم پرورش جوجه یک روزه : تخم نطفه دار مرغ بعد از پروسه زمانی ۲۱ روزه در دستگاه جوجه کشی تبدیل به جوجه می شوند که نکات مهم در مورد پرورش جوجه های یک روزه را در این مطلب توضیح خواهیم داد. بعد از تهیه تخم نطفه دار مطمئن و با برنامه ریزی و ضدعفونی دستگاه جوجه کشی بر روی شانه های مخصوص ستری چیده و در دستگاه قرار دهید. دمای ستر مرغ ۳۷٫۷ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی مرحله ستر ۵۵ درصد و دمای هچر ۳۷٫۲ درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی مرحله هچر ( ۳ روز آخر ) ۷۰ درصد می باشد. تخم نطفه دار ها بعد از ۱۰ روز نطفه بینی می شود و تخم نطفه دار های پرتی را از دستگاه جوجه کشی خارج نمایید تا مابقی تخم نطفه دار ها بدون مزاحمت تبدیل به جوجه شود.
اولین علائم بعد از هچ جوجه ها از دستگاه جوجه کشی خشک شدن پر پشت گردن می باشد که با مشاهده این علائم جوجه ها را بصورت تعداد از دستگاه خروج نمایید، جوجه های خارج شده از دستگاه جوجه کشی را در اتاقی گرم با دمای ۳۰ تا ۳۵ درجه سانتی گراد ( دمای کف اتاق ) نگهداری نمایید و برای رساندن دمای کف به این درجه حرارت بهترین راهکار مادر مصنوعی می باشد.
مادر مصنوعی با یک حلب گرد و در زیر آن از المنت ، لامپ مادون قرمز ( جیوه ای ) و یا لوله های آب گرم تهیه می شوند که بهترین مادر مصنوعی برای جوجه های جوان می باشد که تا ۱۰ روز اول زندگی در زیر آن پرورش می یابند. از هفته اول به بعد هر هفته ۲ درجه از دمای محیط پرورش را کم کنید تا جوجه های تازه هچ شده به شرایط عادی محیط عادت کنند.
نکات مهم در مورد پرورش جوجه های یک روزه
جوجه های جوان تا ۲ روز اول زندگی نیازی به تغذیه ندارند و از ذخیره کیسه زرده جذب شده خود استفاده می کنند. جوجه ها تا ۲ روز اول زندگی خود از محلول آب و شکر + مولتی الکترولیت به نسبت مشخص مصرف می کنند. جوجه های جوان بدلیل اینکه پیوسته در داخل دستگاه جوجه کشی آب بدن خود را از دست می دهند، سریعا” دهیدراته می شوند. این حالت حتی در دستگاه هچر ، اتاق انبار جوجه ها و یا در حین جابجایی طولانی مدت رخ می دهد. معمولا برای کاهش خطر دهیداتاسیون جوجه ها ، افزایش رطوبت نسبی در مدت انبار و یا منتقل کردن جوجه های ۱ روزه توصیه می شود.
دمای مطلوب بدن جوجه یک روزه حدود ۴۰ – ۴۰٫۵ درجه سانتی گراد می باشد. در این دما جوجه احساس راحتی می کند و بدنبال آب و خوراک می رود.
اما تغییر دمای نرمال بدن بواسطه راه های تشعشع ( دیواره های سالن و کف ) موجب ناراحتی و سستی پرنده می شود. وقتی دمای بدن پرنده به ۴۱ درجه افزایش می یابد ( ۰٫۵ درجه بیش از حد نرمال ) پرنده شروع به له له زدن می کند. این عکس العمل پرنده موجب افزایش اتلاف رطوبت از بدن می شود و در وضعیت حاد ، جوجه ممکن است در مدت ۲۴ ساعت بیش از ۵ گرم و حتی گاهی بیش از ۱۰ گرم رطوبت بدن خود را از دست دهد. در این حالت اگر رطوبت نسبی سالن را افزایش دهیم در حقیقت مانع از دست رفتن رطوبت بدن جوجه شده ایم. اما از طرفی دیگر با این کار مانع خنک کردن پرنده توسط خودش شده ایم. در صورتی که جوجه احساس راحتی کند و از طریق بینی نفس بکشد ، تغییرات رطوبت نسبی تاثیر اندکی بر میزان اتلاف رطوبتی پرنده خواهد داشت.
تغذیه جوجه یک روزه ( chickens Nutrition ) | در این مقاله در مورد تغذیه جوجه ۱ روزه میخواهیم صبحت کنیم و شما را با راز و رمز های جوجه یک روز آشنا کنیم با ما همراه باید باشید :
رسیدگی به بهداشت و تمیز نگه داشتن دستگاه و بخصوص تخم مرغ بسیار حائز اهمیت است .اگر آلودگی بر روی تخم یا دستگاه باشد می تواند قبل از خشک شدن ناف جوجه وارد بدن آن شده باعث عفونت و در نهایت مرگ جوجه شود.
تغذیه، پرورش و نگهداری جوجه یک روزه مرغ
پرورش جوجه های گوشتی یکی از بهترین و لذت بخش ترین کارهایی است که هر پرورش‌دهنده مرغی تمایل به انجام آن دارد، چرا که جوجه ها پس از گذشت چهار الی پنج ماه کاملا بالغ شده و آماده کشتار و فروش به بازار خواهند بود. در این مقاله میخواهیم شما را با نحوه تغذیه جوجه های یک روزه و راهکارهای پرورش و نگهداری آنها تا زمان بلوغ آشنا کنیم، پس با ما همراه باشید.
تغذیه جنین جوجه قبل از تولد
زرده یک ماده مغذی قوی است که اساساً چربی وقسمتی از پروتئین مورد نیاز جنین را تامین می کند .جالب است بدانید نطفه دقیقاً روی زرده قرار گرفته و مراحل اولیه تشکیل را می گذراند ولی با این حال زرده آخرین بخش از تخم است که جهت خدمت به رشد جنین به مصرف می رسد .
در واقع زرده تعیین کننده کیفیت جوجه است .چرا که تمام چربی ، املاح و مواد مغذی برای پرورده شدن و جان گرفتن جوجه از طریق همین زرده تامین می شود .
تغذیه جوجه های تازه به دنیا آمده
پس از اینکه جوجه های مرغ را از دستگاه جوجه کشی بیرون آوردید، نباید تا ۲۴ ساعت آنها را تغذیه کنید، چرا که در بدن آنها محتویات کیسه زرده وجود داشته و این کیسه زرده باید کاملاً مصرف شود. بارها مشاهده شده که پرورش دهنده ها زیر بیست و چهار ساعت اقدام به دان دهی به جوجه ها می کنند و مانع از مصرف کامل کیسه زرده می شوند که در نهایت جوجه ها در اثر عفونت کیسه زرده از بین می‌روند.
در طی مدت این ۲۴ ساعت می توانید آنها را با محلول آب و شکر ۱۰ درصد تغذیه کنید، شکر باعث افزایش مقاومت و توان جوجه ها خواهد شد.
تغذیه جوجه ها پس از گذشت ۲۴ ساعت
پس از گذشت ۲۴ ساعت از زمان تولد جوجه ها، می توانید آنها را با جیره استارتر تغذیه کنید. جیره غذای مخصوص جوجه ها در تمامی فروشگاه های محصولات طیور موجود می باشد، اما بهتر است از فروشگاه های معتبر و دارای مجوز از اداره دامپزشکی تهیه کنید تا سلامتی جوجه ها به خطر نیفتد.
همچنین می توانید آنها را با ترکیبی از پودر سویا، پودر ذرت، پودر گندم پودر نان خشک، پودر تخم مرغ آب پز شده و … تغذیه کنید، اما بهترین راه استفاده از جیره استارتر میباشد.
چرا که این جیره حاوی مقادیر زیادی پروتئین و کلسیم و سایر مواد معدنی مورد نیاز جوجه ها می باشد و در رشد سریع تر و بهتر آن ها تاثیر گذار خواهد بود.
شما باید از این جیره غذایی تا سن ۲ هفتگی استفاده کنید، آنها باید روزانه ۳ مرتبه تغذیه شوند و دائماً آب تمیز در اختیار آنها قرار گیرد.
شیوه نگهداری از جوجه های یک روزه تا یک هفته ای
از لحظه ای که جوجه ها از دستگاه بیرون می آیند تا زمانی که به سن یک هفتگی برسند باید زیر لامپ مادر مصنوعی قرار بگیرند، این لامپ حاوی نور مادون قرمز بوده که گرمای بسیار مطلوبی را برای آنها فراهم می کند و از طرفی باعث از بین رفتن میکروب های موجود در محیط خواهد شد. همچنین در افزایش اشتهای جوجه ها نیز کارساز خواهد بود.
به منظور جلوگیری از فرار جوجه ها و پراکندگی بیش از حد آنها، می توانید از گاردهایی پلاستیکی یا کارتونی استفاده کنید تا آنها را در یک محیط جمع کند. به ازای هر ۲۰ جوجه به یک متر مکعب فضا نیاز خواهد بود و در طی مدت نور رسانی باید به صورت ۲۴ ساعته صورت گیرد.
کف محیط را با خاک اره یا پوشال های نرم و یا تراشه های نرم چوب بپوشانید، چرا که در برخی مواقع سفت بودن کف سالن باعث زخم کف پای جوجه ها خواهد شد.
به ازای هر ۲۰ جوجه از یک دانخوری و یک آبخوری استفاده کنید. بهتر است این وسایل را از رنگ‌های قرمز یا صورتی انتخاب کنید تا جوجه ها جذب آب و غذا بشوند. به جز دانخوری و آبخوری هیچ وسیله دیگری در محیط آنها قرار ندهید تا جوجه ها قادر به تشخیص غذای مناسب خود باشند.
تغذیه و نگهداری جوجه ها پس از گذشت یک هفته
پس از گذشت یک هفته از عمر جوجه ها باید جیره غذایی آنها را عوض کنید و آن ها را به سالنی بزرگتر منتقل کنید، جوجه های دو هفته ای کاملاً آماده خوردن دانه های درشت و غلات می باشند، بنابراین استفاده از جیره استارتر برای تغذیه آن ها مناسب نیست.
برای تهیه جیره مناسب این جوجه ها، می توانید از یک کارشناس تغذیه دام و طیور مشاوره گرفته تا فرمول مناسب جوجه های گوشتی را در اختیار شما قرار دهد.
جیره آماده مخصوص جوجه های گوشتی قیمت بالایی دارند، بنابراین برای کاهش هزینه های خود می توانید غلات و دانه های جوجه ها را به صورت خام تهیه نموده و با استفاده از دستگاه آسیاب و میکسر اقدام به تهیه جیره مناسب آنها بکنید.
این روش زمانی محسوس تر خواهد شد که شما اقدام به پرورش تعداد زیادی جوجه گوشتی بکنید، در این صورت میزان سوددهی شما را به صورت قابل توجهی افزایش خواهد داد.
در سالن جدید نیازی به استفاده از لامپ مادر مصنوعی نیست، فقط برای حفظ سلامتی جوجه ها باید دما و رطوبت سالن جدید را در حد مطلوبی نگه دارید. دمای این سالن باید بین ۲۸ الی ۳۰ درجه سانتی گراد و رطوبت بین ۵۰ الی ۶۰ درصد باشد. استفاده از فن های تهویه مناسب به اکسیژن رسانی بهتر و خروج هوای آلوده از سالن کمک خواهد کرد.
به ازای هر ۵ جوجه یه یک متر مکعب مکان نیاز است، بنابراین به این مورد نیز دقت کنید و از تراکم زیاد جوجه ها پرهیز کنید، چرا که تراکم بالا باعث بروز بیماری‌های زیادی نظیر کانیبالیسم و کوکسیدیوز خواهد شد.
در این مدت جوجه ها نیاز به ۵ ساعت تاریکی خواهند داشت، به منظور القای نور طبیعی بهتر است از لامپ های رشته ای یا آفتابی استفاده کنید، اگرچه مصرف برق بالایی دارند و گرما نیز تولید می کنند اما برای رشد بهتر جوجه ها مناسب هستند.
تغذیه و نگهداری جوجه ها از سن یک هفتگی تا زمان بلوغ
بلوغ جنسی مرغ و خروس بستگی به نژادی که دارند در سن ۶ ماهگی صورت می گیرد، اما هدف پرورش دهندگان جوجه های گوشتی رساندن این جوجه ها به سن بلوغ نیست. بنابراین آنها می‌توانند جوجه‌ها را در سن سه ماهگی نیز به بازار عرضه کنند و در این مقاله نیز تمام سعی ما بر آموزش نحوه گوشتی کردن جوجه ها می باشد.
اصولاً در تغذیه جوجه های گوشتی باید به این نکته توجه کنید که عدم تعادل در مواد غذایی مصرف شده باعث رشد ضعیف جوجه ها خواهد شد، بنابراین از جیره غذایی استفاده شده در تغذیه آنها باید از تمامی مواد معدنی ، ویتامین ها و پروتئین مورد نیاز بدن آنها برخوردار باشد.
اما ضمن توجه به این نکته باید هزینه های صرف شده برای این کار را نیز در نظر بگیریم چرا که اگر هزینه های مصرف شده کاهش یابد سود نهایی و درآمد نهایی شما نیز افزایش خواهد یافت.
استفاده از دانه هایی مانند گندم، جو، ذرت، سویا و انواع غلات در تامین پروتئین ها و کربوهیدرات‌های مورد نیاز بدن جوجه ها مناسب می باشد، اما برای جذب بهترین مواد غذایی و افزایش سطح متابولیسم بدن جوجه ها نیاز به مواد معدنی خاصی نیز خواهد بود، کلسیم، فسفر پتاسیم، سدیم، کلر، منیزیم و … از جمله مواد معدنی مهم هستند که کمبود آنها موجب کاهش میزان رشد، تغییر در ph خون و عقب ماندگی جوجه‌ها خواهد شد و افزایش میزان آنها نیز باعث بروز مشکلات کلیوی و عروقی خواهد شد. برای تامین مواد معدنی می توانید از کلسیم فسفات ، سدیم کلرید، بی کربنات و غیره استفاده کنید.
ویتامین ها و آنزیم ها نیز در افزایش قدرت بدنی جوجه ها و هضم بهتر مواد غذایی کمک کننده خواهند بود، برای حتماً در جیره غذایی از مولتی ویتامین و آنزیم های مناسب جوجه ها استفاده شود.
توجه : برخی از پرورش دهندگان مبتدی با استفاده از غلات و دانه های خشک جوجه ها را گوشتی می کنند و در نتیجه باعث افزایش هزینه ها و کاهش میزان رشد جریان خواهد شد. بهترین راه استفاده از جیره غذایی تکمیلی بالا می باشد که با مشورت یک دامپزشک معتبر می‌توانید فرمول مناسب جیره غذایی آنها را در دوره های مختلف رشد به دست آورید.
سپس اقدام به خرید عمده غلات و مواد معدنی و ویتامین ها کنید و با استفاده از دستگاه های آسیاب و میکسر بهترین جیره را برای آنها تولید کنید.
رعایت بهداشت و جلوگیری از بیماری ها
رعایت بهداشت محیطی و استفاده از مواد غذایی سالم و تازه، شستشوی مداوم ظروف دانخوری و آبخوری، نظافت هفتگی محیط، استفاده از مولتی ویتامین ها و واکسن های مورد نیاز جوجه ها تاثیر زیادی در افزایش کیفیت رشد و کاهش شدید تلفات آنها خواهد داشت. بنابراین رعایت نکات زیر کاملا ضروری خواهند بود:
الف- تا جای امکان از ورود موجودات موذی و پرنده های وحشی به داخل سالن جلوگیری کنید. سیمانکاری کف و دیوارهای سالن تاثیر زیادی در این کار خواهد داشت.
ب- از هم غذا شدن جوجه ها با گربه ها و پرنده های وحشی نظیر گنجشک، کلاغ ،کبوتر و … خودداری کنید.
ج- به منظور دریافت ویتامین D، آنها روزانه ۲ ساعت در بیرون از سالن نگهداری کنید.
د- کف سالن را حتما به خاک اره بپوشانید تا از خیس و لزج شدن کف خودداری شود، همچنین به منظور خشک شدن کف از فن های تهویه قوی استفاده کنید. این امکان از بروز بیماری کوکسیدیوز نیز جلوگیری خواهد کرد.
ه- حتماً کف سالن را به صورت هفتگی تمیز کنید و از پوشال هایی تازه استفاده کنید.
و- دانخوری و آبخوری ها را روزانه شستشو دهید و همواره از جیره غذایی تازه و سالم استفاده کنید.
ز- تراکم محیطی جوجه ها را رعایت کنید و از متراکم شدن زیاد آنها خودداری کنید.
ک- در آب آشامیدنی آنها حتما از مولتی ویتامین استفاده کنید.
ل- با مشورت یک دامپزشک معتبر، واکسن های مورد نیاز را در زمان‌های مقرر تزریق کنید
م- هنگام ورود به سالن حتماً از لباس کار و چکمه استفاده کنید و قبل از ورود پاها و دستان خود را ضدعفونی کنید.
نتیجه گیری و جمع بندی :
خوراک دان پیش دان استارتر البته به شکل کرامبل شده تا ۱ ماه برای جوجه تغذیه مناسبی محسوب می شود .
این غذا باید دارای کوکسیدیواستات باشد . این ماده باعث ایجاد ایمنی در برابر بیماری هایی مانند اسهال خونی می شود . در حدود بعد از ۴۰ روز می توانید پلت را به رژیم غذایی جوجه خود اضافه کنید .زمانی که جوجه ها به سن ۱۸ هفته ای رسیدند باید سطح پروتئین غذای آنها کاهش یابد . در حدود ۱۵ درصد باشد.
جیره نام برده در هر دو صورت پلت شده یا آردی قابل استفاده است که پلت شده آن توصیه می شود . سعی کنید غذای جوجه ها در این دوره نرم و کمی خیس باشد . توجه کنید که در این حالت غذا زود هم می ترشد .
یکی دیگر از عوامل مهم در تغذیه جوجه (feed-the-chickens) یک روزه این است که از روز اول پرورش باید سنگ ریزه در اختیار جوجه قرار بگیرد . سنگ ریزه عاملی است که باعث فعالیت سنگدان طیور شده و کار هضم را بهتر به انجام می رساند .
همه این میدانیم آب در زندگی انسانها نقش بدون جایگزینی دارد این مسئله در تغذیه جوجه ها هم مستثنی نیست . جوجه ها برای تکمیل کردن عمل هضم به آب نیاز دارند . حتماً توجه شود که روزی دو یا سه بار آب برای جوجه ها باید عوض شود ؛ چون ممکن است به دلیل تماس با مواد آلوده و فضولات آلوده شده باشد .
توجه کنید که تغذیه جوجه ۱ روزه دارای اهمیت بالاتری است ، چون جوجه در ضعیف ترین حالت است و خطای پرورش همده برابر با تلف شدن جوجه است .
