کیفیت پوسته تخم مرغ

کیفیت پوسته تخم مرغ

تنش گرمایی در مرغان تخمگذار، تاثیر مخرب شدیدی بر روی کیفیت پوسته تخم مرغ خواهد داشت. افزودن برخی مکمل های تغذیه ای به خوراک مرغان تخمگذار تجاری می تواند منجر به کاهش اثرات سوء تنش گرمایی بر تعادل اسید و باز، غلظت پلاسمایی کلسیم، تولید تخم مرغ و کیفیت آن شود.

کیفیت پوسته تخم مرغ یکی از اصلی ترین شاخه های مورد توجه در صنعت تخم مرغ بوده و همچنین تاثیر اقتصادی فراوانی بر تولید تخم مرغ (بصورت تجاری) دارد. تخم مرغ های شکسته و دارای ترک، ضرر اقتصادی قابل توجهی به تولیدکنندگان تحمیل می کند. در حدود ۶-۸ درصد کل تخم مرغ های تولیدی به صورت تجاری، به علت کیفیت پایین پوسته، قابل مصرف نخواهند بود. عوامل متعددی در تعیین کیفیت پوسته دخیل می باشند، که از جمله آن می توان به تغذیه پرنده، سن پرنده، تنش های مختلف محیطی و بیماری و غیره اشاره کرد. اما مهمترین عامل که بایستی به منظور سلامتی پرندگان و حفظ پوسته تخم مرغ مورد توجه قرار گیرد، تنش گرمایی است.

تاثیرات تنش گرمایی بر پوسته تخم مرغ

وسعت تاثیرات تنش گرمایی با در نظر گرفتن عواملی مانند رطوبت و میزان سازگاری پرندگان با شرایط، می تواند متغیر باشد. اثرات مخرب تنش گرمایی بر روی وضعیت پوسته تخم مرغ به دلایل مختلفی بروز می کند. قرارگیری پرندگان در معرض گرما و کاهش اشتها، هر دو بر روی میزان تولید و کیفیت پوسته پرندگان حاضر در این شرایط محیطی تاثیر می گذارد. اگر چه میزان تولید و وزن تخم مرغ متاثر از عوامل مهمی همچون کاهش مصرف خوراک هستند، با این حال پوسته تخم مرغ به طور اساسی متاثر از دماهای بالا در سالن پرورش خواهد بود.

 

اهمیت کیفیت پوسته تخم مرغ در جوجه کشی

وضعیت پوسته تخم مرغ برای جوجه کشی هم مهم می باشد، تخم مرغ نطفه دار دارای روزنه هایی بر روی سطح آن می باشد که با پوسته تخم مرغ با کیفیت ضعیف باعث می شود همین تخم نطفه دار ها در داخل دستگاه جوجه کشی از بین بروند و یا درصد جوجه کشی (هچ) پایین بیاید.

 

عوامل موثر بر پوسته تخم مرغ

تنش گرمایی در پرندگان، منجر به تغییرات شیمیایی و فیزیولوژیکی فراوانی خواهد شد، از جمله برهم خوردن تعادل اسید و باز، افزایش دمای بدن پرنده، افزایش مصرف اکسیژن، افزایش تولید دی اکسید کربن، افزایش تولید رادیکال های آزاد و کورتیکواستروئیدها می باشد. کاهش مصرف غذا در نتیجه گرما، منجر به کاهش دریافت کلسیم می گردد.

عمل له له زدن پرنده جهت خنک سازی به روش تبخیر، منجر به آلکالوز تنفسی شده، در نتیجه دفع دی اکسید کربن از خون افزایش یافته و PH خون افزایش مـی یابد. همین موضوع میزان کلسیمی را که بصورت یونیزه در خون وجود دارد کاهش داده و کلسیم در دسترس برای پوسته سازی کاهش می یابد.

 

دیگر عوامل تاثیر گذار در کیفیت پوسته تخم مرغ

فعالیت آنزیم کربنیک آنهیدراز (آنزیمی که بیکربنات مورد نیاز جهت پوسته سازی را تولید می کند) در خلال استرس گرمایی، در جریان خون منتهی به رحم کاهش می یابد.

*در دمای بالا، جریان خون در بدن تغییر یافته و خون جاری به بافت های محیطی جهت انتقال گرمای مازاد از مرکز بدن به سطح بدن، افزایش می یابد. غلظت کلسیم کاهش یافته خون و بخشی از فشار دی اکسید کربن را می توان به آلکالوز تنفسی نسبت داد.

 

کاهش وزن و کیفیت باهم رابطه مستقیم دارند.

 

کاهش ضخامت پوسته و پوسته تخم مرغ ماندگاری آن دخیل می باشد.

 

افزایش انعطاف و نرمی در پوسته تخم مرغ در اثر استرس گرمایی حادث می شود.

 

رنگ روشن تر پوسته تخم مرغ در زمان تنش گرمایی در نتیجه کاهش اتصال رنگدانه به کوتیکول تخم مرغ می باشد.

آشنایی با بیماری نیوکاسل در بلدرچین و درمان آن

آشنایی با بیماری نیوکاسل در بلدرچین و درمان آن

نیوکاسل بیماری فوق واگیرداری است که دستگاه تنفسی و عصبی پرنده را درگیر کرده و می تواند در سالن های پرورشی تا ۱۰۰ درصد تلفات به همراه داشته باشد. به همین دلیل این بیماری به عنوان یکی از مهمترین خطراتی است که صنعت پرورش طیور را تهدید می کند.

منابع ویروس نیوکاسل:

  • ترشحات دستگاه تنفسی
  • مدفوع آلوده
  • تمامی قسمت های لاشه پرنده بیمار

اشاعه بیماری نیوکاسل:

اشاعه ی این بیماری ارتباط مستقیم با ترشحات و به خصوص مدفوع پرندگان درگیر با بیماری را دارد همچنین عواملی مثل:

  • غذای آلوده
  • آب آلوده
  • وسایل آلوده
  • محیط و محوطه آلوده
  • لباس های آلوده افراد مرتبط با پرندگان

می تواند در شیوع این بیماری تاثیرگذار باشد.

نشانه های تنفسی، عصبی و گوارشی بیماری نیوکاسل:

  • سرفه کردنن و نفس نفس زدن
  • بالهای افتاده و آویزان
  • پیچ خوردگی سر و گردنن به یک سمت بدن
  • افسردگی و عدم انجام فعالیتهای عادی
  • فلج شدن ناقص یا کامل پرنده
  • کاهش تولید تخم
  • فلجی و در نهایت مرگ
  • تورم سر و گردن
  • خروج ترشحات از بینی
  • اسهال

اقدامات بهداشتی و درمانی:

  • ضدعفونی کامل و دقیق محوطه های درگیر و غیردرگیر
  • انهدام درست و صحیح لاشه ها
  • پرهیز و اجتناب از تماس با پرندگانی که وضعیت سلامتی مشخصی ندارند.
  • کنترل میزان رفت و آمد افراد
  • بهتر است که تمامی طیور موجود در فارم هم سن باشند.

کانیبالیسم یا همنوع خواری چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

کانیبالیسم یا همنوع خواری چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

کانیبالیسم به رفتاری خشن در میان پرندگان به ویژه مرغ گفته می شود که در مزارع پرورش مرغ شیوع فراوانی دارد و عدم کنترل صحیح آن می تواند باعث بروز تلفات جبران ناپذیری شود.

همنوع خواری در مرغ در تمام سنین و هر دو جنس به وفور دیده می شود، یکی از مهم ترین عواملی که می تواند منجر به افزایش همنوع خواری در مرغ گردد، رعایت نکردن اصول مدیریت صحیح مزارع پرورشی است.

تراکم بالای نگهداری مرغ ها در شرایطی که استانداردهای اولیه رعایت نشود، می تواند شرایط پراسترسی را برای آنها فراهم کند که منجر به افزایش رفتارهای پرخاشگرانه گردد.

همنوع خواری در مرغ به شکل های مختلفی بروز می کند، مرغ هایی که در شرایط سخت محیطی قرار می گیرندف شروع به نوک زدن به قسمت های مختلف بدن سایر مرغ ها می کنند.

نوک زدن به تاج، پا، مقعد و کندن پرها از انواع مختلف هم نوع خواری هستند، یکی از نکات مثبتی که در مورد پدیده همنوع خواری در مرغ می توان اشاره کرد، کنترل آسان آن است.

عوامل اثرگذار در همنوع خواری مرغ ها

 

همنوع خواری یا کانیبالیسم در مرغ به دلایل مختلفی می تواند در مزارع پرورش مرغ روی دهد، در ادامه به معرفی برخی از این عوامل خواهیم پرداخت:

۱)    تراکم بالاتر از حد استاندارد

استانداردهای مشخصی برای گونه های مختلف پرندگان از جمله مرغ جهت نگهداری در مزارع پرورشی وجود دارد، این استانداردها در سنین مختلف متفاوت بوده و عدم رعایت این موارد می تواند منجر به بروز همنوع خواری در مرغ گردد.

۲)    عدم کنترل شرایط دمایی در مزارع پرورشی

حفظ شرایط دمایی مناسب برای مرغ ها در سنین مختلف امری ضروری جهت جلوگیری از بروز همنوع خواری در مرغ تلقی می گردد، افزایش دما می تواند شرایط استرس زا برای مرغ ها تشدید کند.

۳)    تنظیم نور مناسب

یکی از عوامل ایجاد حالات خشن و تهاجمی در مرغ ها نوردهی به مدت زیاد و با شدت بیشتر از حد استاندارد است، توصیه می شود چناچه به نور زیاد در سالن های پرورشی نیاز دارید، می توانید از لامپ های قرمز رنگ استفاده کنید، توجه داشته باشید که نوردهی نباید بیشتر از ۱۶ ساعت در روز باشد.

۴)    کمبود آب و خوراک

کمبود آب و خوراک برای مرغ ها دو حالت دارد: حالتی که مواد غذایی کم باشد و حالت دیگر اینکه، آب خوری یا دانخوری به تعداد کافی در دسترس مرغ ها قرار نگیرد.

رقابت بر سر غذا از مهم ترین عوامل بروز استرس و رفتارهای خشن، مانند همنوع خواری در مرغ می گردد.

۵)    عدم استفاده از غذای مناسب

مواد غذایی موجود در جیره می تواند بر روی رفتار مرغ ها اثر گذار باشد، عدم تعادل این مواد و استفاده از جیره هایی با انرژی بالا و فیبر اندک می تواندف افزایش فعالیت مرغ را در پی داشته باشد.

این افزایش فعالیت در بسیاری از موارد به صورت همنوع خواری در مرغ بروز می کند، یکی دیگر از مواردی که می تواند بروز این معضل را تشدید کند، کمبود متیونین در جیره است که باعث پرخوری می گردد.

۶)    تغییرات اساسی در سالن های پرورشی

یکی از مواردی که می تواند باعث ایجاد استرس در مرغ گردد، تغییر محل نگهداری و سالنهای پرورشی است، این امر را نیز می تواند در رده اصول مدیریتی قرار داد.

بر همین اساس توصیه می شود برای انتقال مرغ ها به سالن های پرورشی جدید و جلوگیری از استرس و همنوع خواری در مرغ، تعدادی از قفس های موجود را به سالن جدید انتقال داده و به این ترتیب کم کم مرغ ها را به محیط جدید عادت دهید.

۷)    قفس مناسب برای مرغ های تخمگذار

یکی از انواع همنوع خواری در مرغ، نوک زدن به مقعد در مرغ های تخمگذار است، عدم وجود قفس های مخصوص مرغ تخم گذار و عدم وجود نور مناسب می تواند این عارضه را افزایش دهد.

۸)    جدا نکردن مرغ های مریض از گله

مرغ های ضعیف و مریض، می توانند طعمه خوبی برای مرغ های قوی تر و ایجاد کانیبالیسم محسوب گردند، هنگامی که این مشکل در گله شروع می شود به سرعت شیوع پیدا کرده و کنترل آن سخت تر می گردد.

روش های پیشگیری از همنوع خواری در مرغ

برای کنترل معضل همنوع خواری در مرغ، می توان شرایط استانداردی را برای پرورش آنها فراهم کرد، برخی از این موارد عبارتند از:

  • ایجاد شرایطی برای مرغ ها جهت تخلیه انرژی: برای این کار، فضای مناسب در اختیار مرغ ها قرار می گیرد تا به جای نوک زدن به یکدیگر به دنبال حشرات و ذرات غذایی روی زمین باشند.
  • افزایش فیبر جیره: افزایش فیبر می تواند از طریق افزایش علوفه، شبدر و موارد مشابه به جیره صورت گیرد.
  • انجام عملیات نوک چینی: در برخی از گله ها، به ویژه گله مرغ های تخمگذار، می توان از عملیات نوک چینی برای کاهش همنوع خواری در مرغ استفاده کرد، برای انجام این کار یک فرد با تجربه اقدام به چیدن انتهای نوک می کند.

درمان همنوع خواری در مرغ

در صورت بروز همنوع خواری در مرغ، باید به سرعت نسبت به کنترل آن اقدام کرد، همان طور که اشاره شد، عوامل ایجاد استرس منجر به بروز کانیبالیسم می گردند و می توان به استفاده از روش های کاهش عوامل استرس زا این شرایط را به بهترین شکل مدیریت کرد.

برخی از روش های درمان همنوع خواری در مرغ که از طریق آن می توان اقدام به کنترل بیماری نمود، تاریک کردن محیط با استفاده از لامپ های قرمز جدا سازی پرنده های بیمار و ضعیف و کاهش دمای سالن پرورشی است که به این ترتیب از بروز تلفات در گله جلوگیری می شود.

آشنایی با سرما خوردگی مرغ و چگونگی مقابله با آن

آشنایی با سرما خوردگی مرغ و چگونگی مقابله با آن

بیماری های مختلفی پرورش مرغ را با مشکل مواجه می کند که یکی از بیماری ها، سرماخوردگی مرغ است. لذا، لازم است که پرورش دهندگان بیماری های مختلف را شناخته و برای حفظ جان مرغ ها تلاش کنند.

بیماری ها، شدت و درجه مختلفی دارند که در صورت عدم شناخت کافی ممکن است به مرگ منجر شوند و خسارت جانی و مالی فراوانی را وارد کنند.

در این مقاله قصد داریم به راه های جلوگیری از سرماخوردگی مرغ بپردازیم و راه های مقابله با آنها را به شما نشان دهیم پس با ما همراه باشید.

راه های پیشگیری از سرماخوردگی مرغ ها

همواره پیشگیری بهتر از درمان بوده است، لذا به علت اهمیت این مساله ابتدا به بررسی راه های جلوگیری از سرماخوردگی مرغ پرداخته و سپس به چگونگی بروز سرماخوردگی و عوامل موثر بر درمان می پردازیم.

قفس و محیط پرورش مرغ را هر روز چک کرده و پاکیزه نگه دارید. حتما تلاش کنید هر ماه آن را تمیز کنید، مواد داخل قفس را خارج کرده و تمیز کنید.

سعی کنید ماهی یکبار، اقدام به ضدعفونی محل نگهداری مرغ و تمیز کردن آن بکنید.

پیشنهاد ما به شما این است که از ظروف آویزان برای دادن آب و دانه به جوجه ها استفاده کنید. تفاوت این ظروف با ظروف دیگر در این است که مدل آویزان از ورود میکروب و باکتری جلوگیری می کند. همچنین در سایر ظروف، ممکن است فضولات مرغ جمع شده و باعث بیماری شود ولی در ظروف آویزان اینگونه نیست.

یکی از دلایل سرماخوردگی مرغ، تغییر ناگهانی آب و هوا می باشد. سعی کنید از تغییر ناگهانی دما جلوگیری کنید.

یکی دیگر از مواردی که در سرماخوردگی مرغ اثرگذار استف وجود ویروس در آب و غذای آنها می باشد.

حتما تلاش کنید روزانه آب و غذای مرغ را عوض کنید، همچنین توجه داشته باشید که آب و غذای سالم روزانه به مرغ برسد. برای جلوگیری از بیماری و سرماخوردگی مرغ و همچنین برای بهبود سریع در حین سرماخوردگی، باید توجه ویژه ای به غذای مرغ داشته باشید.

غذای مرغ باید حاوی بیست درصد پروتئین، اسید آمینه، ذرت و ویتامین های اضافی باشد. رژیم مناسب غذایی، باعث می شود مرغ ها همیشه سالم بمانند و مرغ های بیمار سریع تر بهبود یابند.

تشخیص سرماخوردگی مرغ ها

قطعا موارد اشاره شده در پیشگیری از سرماخوردگی مرغ، تاثیر گذار است اما سوال بعدی که باید به آن پاسخ دهیم این است که از کجا بدانیم مرغ سرماخورده است تا آن را از بقیه جدا کرده و به درمان آن بپردازیم.

اگر شاهد علایم زیر بودید، احتمال سرماخوردگی مرغ بسیار بالاست:

  • سستی و بی حالی مرغ
  • لرزش مرغ
  • عطسه
  • نوک زدن های بی دلیل و غیر طبیعی
  • کاهش تخمگذاری
  • مدفوع غیرطبیعی و مشکوک

به محض اینکه هر یک از علایم فوق را دیدید مرغ را جدا کرده و به دامپزشک اطلاع دهید. واکسیناسیون مرغ را هم فراموش نکنید.

حساسیت مراقبت از مرغ ها

مرغ ها و جوجه ها به صورت گله ای زندگی می کنند. همین امر باعث می شود که کنترل بیماری، به شدت سخت باشد.

اگر جوجه ای بیمار شد، کل گله در معرض خطر قرار دارد و ما نمی توانیم همه آنها را کنترل کنیم. حتی اگر کنترل کنیم هم، هزینه زیادی باید بابت درمان و دارو بپردازیم.

اینجاست که میگوییم حساسیت پرورش مرغ و توجه به آنها بسیار زیاد است. حتما باید به صورت مداوم مورد بررسی قرار بگیرند.

مرغ، چون نمی تواند آب زیادی را در بدن خود ذخیره کند، لذا باید مرتب آب بخورد بنابراین مشخص است که یکی از راه های نفوذ ویروس سرماخوردگی، آب های آشامیدنی می باشد.

بسیار مهم است که مراقبت وضعیت آب های آشامیدنی مرغ ها و جوجه ها باشیم و مرتب آنها را چک کنیم، همچنین مراقب باشیم مواد آلوده در محیط آب را آلوده نکرده باشد.

همانطور که در بالا اشاره شد، تغییر ناگهانی دما هم از عوامل مهم سرماخوردگی مرغ ها می باشد. خصوصا در زمستان که دمای داخل گرم است و دمای خارج سرد می باشد. وقتی وارد محیط پرورش مرغ می شویم، باد و هوای سرد وارد می شود، باید به گونه ای جلوی این اتفاق را بگیریم.

اگر دیدید مرغ بیمار است یا درد می کشد، می توانید با مشورت دامپزشک، مقداری کدئین را خرد کرده و در محلول آب بریزید و دهن مرغ را باز کرده و با سرنگ وارد دهان پرنده کنید، می توانید این عمل را یک بار به مدت مثلا سه روز انجام دهید.

در آخر همیشه به یاد داشته باشید که پیشگیری بهتر از درمان است.

لذا تلاش کنید محیط امن و تمیز برای پرورش مرغ فراهم کنید تا سرماخوردگی مرغ پیش نیاید. چرا که به دلیل گله ای زندگی کردن مرغ ها، ممکن است یک سرماخوردگی مرغ ساده، آثار زیادی به جای بگذارد.

معرفی انواع نژاد مرغ گوشتی و تخم گذار

معرفی انواع نژاد مرغ گوشتی و تخم گذار

پرورش مرغ یکی از مهم ترین روش های تامین پروتئین برای جوامع انسانی است، مرغ ها بر اساس اینکه از تخم یا گوشت آنها استفاده می شود به دو دسته مرغ تخم گذار و مرغ گوشتی تقسیم می شوند، از آنجایی که پرورش مرغ علاوه بر تامین پروتئین، منبع درآمد پرورش دهندگان نیز می باشد، شناخت انواع نژاد مرغ و خصوصیات آنها می تواند در انتخاب بهتر و سرمایه گذاری مطمئن تر به مرغداری ها کمک شایانی کند.

هر یک از این نژادها دارای نقاط ضعف و قوت متفاوتی می باشند وباید با مشخص کردن هدف پرورش و آگاهی از مشخصات آنها، اقدام به انتخاب بهترین نژاد پرورشی کرد. در ادامه به معرفی انواع نژادهای مرغ تخمگذار و مرغ گوشتی خواهیم پرداخت.

انواع نژاد مرغ تخمگذار

مرغ های تخمگذار براساس تولید تخم، اندازه و تداوم تخمگذاری، درصد تخمگذاری و حتی رنگ تخم ها دارای تفاوت هایی هستند، به طور کلی نژادهای رد آیلند رد، دو رگه، لگهورن، ساسکن، پلیموت راک، هامبرگ، آنکونا، بارنیولدر، مارانس، بوف ارپینگتون و مرغ مرندی به عنوان برترین نژادها مرغ تخمگذار شناخته می شوند.

 

۱) رد آیلند یا Rhode island Red:

دارای نژاد آمریکایی است، گوشت و تخم مناسبی دارد، مقاومت بالایی دارد، تولید حدود ۲۵۰ تخم در سال و تخم های قهوه ای از ویژگی های اصلی این نژاد می باشد، ارتباط صمیمانه با انسان نیز از دیگر نقاط قوت نگهداری از این نوع مرغ است…

 

۲) مرغ دو رگه:

مهم ترین آنها نژاد گلدن کامت یا Golden comet است، دارای تخم های قهوه ای هستند، حدود ۲۸۰ تخم در سال و مصرف غذاری اندک از ویژگی های بارز آن هاست، اما نژاد های دو رگه مقاومت بدنی اندکی دارند.

 

۳) مرغ لگهورن:

دارای منشا آمریکایی هستند، ۲۵۰ تخم در سال می گذارند و تخم های آنها به رنگ سفید می باشد، این نژاد به سختی رام شده و به عنوان یک نژاد مرغ چموش مطرح می شود.

 

۴) مرغ ساسکس یا Sussex:

مانند رد آیلند رد، مرغ دو منظوره بوده و تخم های قهوه ای، کرم و سفید تولید می کنند و تعداد تخم های تولیدی آنها به ۲۵۰ عدد در سال می رسد، این نژاد بسیار آرام و صمیمی می باشد.

 

۵) نژاد پلیموت راک:

به صورت روزانه تخم می گذارند، حدود ۲۰۰ تخم قهوه ای روشن در سال تولید می کنند، دارای جثه بزرگی بوده و نیاز به فضای زیادی دارند، همچنین پرنده ای آرام و رام محسوب می شوند.

 

۶) مرغ آلمانی هامبورگ (Hamburg):

حدود ۲۰۰ تخم در سال تولید می کنند و تخم های آن ها دارای پوسته براق و سفید می باشد، نیاز به فضای زیاد از ویژگی های این مرغ ها می باشد.

 

۷) مرغ های آنکونا:

دارای منشا ایتالیایی بوده و تخم های سفید رنگ تولید می کنند، تعداد تخم های تولیدی توسط این نژاد مرغ حدود ۲۰۰ تخم در سال است، این مرغ ها اندکی غیر قابل کنترل بوده و باید حتما پرهای آنها چیده شود.

 

۸) مرغ بارنولدر یا Barnevelder :

جزو مرغ های دو رگه حاصل از نژاد آسیایی و هلند می باشند، تخم های قهوه ای خالدار روشن با تعداد ۲۰۰ تخم در سال از ویژگی های این نژاد مرغ محسوب می شود، همچنین این مرغ ها، مناسب جهت نگهداری در خانه می باشند.

 

۹) مارانس یا Marans:

از دسته ی مرغ های دو منظوره با تخم های قهوه ای تیره می باشند که تعداد ۲۰۰ تخم در سال تولید می کنند، این مرغ ها بسیار آرام بوده و فضای کمی نیاز دارند.

 

۱۰) مرغ بوف ارپینگتون یا Buff orpington:

دارای منشا انگلیسی می باشند و ۱۸۰ تخم در سال می گذارند، این مرغ ها بسیار رام بوده و به عنوان یکی از بهترین حیوانات خانگی شناخته می شوند.

 

۱۱) مرغ مرندی:

سیاه رنگ هستند و مقاومت مناسبی در برابر بیماری ها دارند، مربوط به شهر مرند آذربایجان شرقی می باشند، هزینه خوراک این مرغ نسبت به سایر نژاد ها کمتر است، تعداد تخم های این مرغ حدود ۱۸۰ تا ۲۵۰ و رنگ پوششی آن قهوه ای روشن می باشد، علاوه بر مقاومت، ارتباط صمیمانه با انسان نیز از برتری های این نژاد مرغ محسوب می شود.

 

انواع نژاد مرغ گوشتی

نژاد های مرغ گوشتی تنها با هدف تولید گوشت، پرورش داده می شوند و مواردی مانند وزن گیری مناسب، رشد سریع و مقاومت در برابر بیماری ها از مهم ترین مواردی هستند که در انتخاب انواع نژاد مرغ گوشتی باید به آن توجه کرد.

انواع نژاد های مرغ گوشتی را می توان به ۳ دسته اصلی و مهم تقسیم بندی کرد:

۱)    انواع نژاد Plymouth Rock یا پلیموت راک:

دارای منشا آمریکایی بوده و در واقع مخلوطی از چند نژاد مختلف هستند، این نژاد دارای پرهای شلوغ و به هم ریخته بوده و همین امر آنها را از سایر نژاد ها متمایز می سازد، این نژاد یکی از مهم ترین نژادهایی است که می تواند گوشت مناسبی تولید کند.

۲)    مرغ کورنیش

نژادی است گوشتی که از آمیزش نژادهای سل، مالای و نژاد جنگی انگلیسی و کورنیش جنگی هندوستان ایجاد شده است، از لحاظ جثه، نژاد درشتی بوده و دارای شانه های پهن و سینه برجسته است، دست و پای بند بند از دیگر ویژگی های نژاد کورنیش محسوب می شود، کورنیش ها دارای رنگ های سفید، قرمز و سیاه می باشند.

۳)    مرغ کوشین یا Cochins:

دارای اصلیت چینی بوده و خاستگاه آن را شانگهای چین می شناسند، بدن سنگین این نژاد و پاهای پر از پر از ویژگی های خاص این نژاد محسوب می شود، پاهای کوشین بند بند و دارای فاصله از هم هستند، همان طور که اشاره شد این نژاد تخم زیادی تولید نکرده و برای تولید گوشت مورد استفاده قرار می گیرد.

پرورش کبک یا بلدرچین؟

پرورش کبک یا بلدرچین؟

پرورش کبک و به خصوص پرورش بلدرچین نسبت به پرورش سایر طیور از بازده بسیار بیشتری برخوردار است، همچنین توجه مردم به تغذیه ی صحیح در این سالها باعث شده گوشت و تخم کبک و بلدرچین که سرشار از پروتئین و مواد مغذی است مورد توجه قرار گیرد و به طبع تقاضا افزایش یابد.

این دو پرنده دارای مقاومت بالایی در برابر بیماری ها هستند و تلفات کمتری دارند. حال این سوال برای خیلی ها پیش می آید که بین پرورش کبک و پرورش بلدرچین کدام بهتر بوده و کدامیک دارای توجیهات اقتصادی بیشتری هستند؟

تفاوت کبک و بلدرچین

کبک و بلدرچین از دسته پرندگانی هستند که زود خود را با شرایط محیطی مختلف وفق می دهند. وزن بلدرچین حدود ۲۵۰ گرم می باشد در صورتی که کبک وزنی دو برابر آنها ( ۴۰۰ تا ۶۰۰ گرم در شرایط پرورشی) دارد.

طول دوره جوجه کشی کبک، ۲۴ روز و در هر قفس با ابعاد ۱ متر طول و ۶۲ سانتی متر عرض حدود ۱۵ کبک را جا داد. در صورتی که در یک قفس با همین ابعاد می توان ۳۳ بلدرچین را جای داد.

طول دوره جوجه کشی بلدرچین ها ۱۸ روز و نسبت به سایر پرندگان بازدهی و تولید مثل سریع تری دارند.

اصول کلی پرورش این دو پرنده از جمله مکان، تجهیزات، شرایط نگهداری و تغذیه تقریبا یکسان است اما تفاوت های جزئی در پرورش آنها وجود دارد که یکی را بر دیگری پر بازده تر می کند.

تفاوت های اساسی در پرورش کبک و بلدرچین

  • کبک ها نسبت به بلدرچین ها ترسوتر هستند و با نزدیک شدن افراد فرار می کنند در صورتی که بلدرچین ها اینگونه نیستند. همین عامل باعث می شود که بیشتر در معرض استرس قرار بگیرند و راندمان تولید آنها کاهش پیدا کند.
  • مقاومت کبک ها نسبت به بلدرچین ها در مقابل بیماری ها کمتر است و در شرایط حاد شاهد تلفات بیشتری از کبک ها خواهیم بود. کبک ها مستعد بیماری های مرغی بوده و می توانند آن را به انسان نیز انتقال بدهند.
  • دوره پرورش کبک نسبت به بلدرچین بیشتر است، آنها درسن ۷ ماهگی تخمگذاری کرده و کبک های گوشتی در ۴ ماهگی کشتار می شوند، در صورتی که بلدرچین سن تخمگذاری و کشتار کمتری (۴۰ تا ۵۰ روزگی) دارد.

حتی طول دوره جوجه کشی بلدرچین ها نیز از کبک کمتر است و جوجه ها زودتر متولد می شوند. در نتیجه فرایند پرورش زودتر انجام می گیرد و سرمایه سریع تر به چرخه باز می گردد.

  • یافتن مکان مناسب برای پرورش کبک ها مشکل است، خصوصیات رفتاری کبک به گونه است که به شرایط محیطی و طبیعی نیاز دارد.

آنها نیاز به نوک زدن به اشیای سخت و سنگ داشته و عادت هایی از این قبیل دارند، در صورتی که بلدرچین ها را می توان به راحتی درون یک اتاق کوچک و قفس های چند طبقه ای پرورش داد و بهترین بازده را در شرایط مطلوب از آنها داشت.

  • پرورش کبک به صورت صنعتی در ایران کم است که این مساله هم می تواند یک عیب به حساب آید، همچنین پرورش کبک به دو صورت سنتی و صنعتی انجام می پذیرد.

پرورش کبک به صورت سنتی محصولات بی کیفیت تری خواهد داشت و در این روش طول دوره پرورش آنها زیاد بوده و وزن جوجه ها افزایش چندانی پیدا نمی کند در صورتی که اگر پرورش آنها به صورت صنعتی انجام گیرد درآمدزایی بسیار بهتری خواهد داشت.

همچنین در روش سنتی، عدم دسترسی به کشتارگاه صنعتی معضلی برای سرمایه گذار ایجاد می کند. او باید یک سالن کشتار نیز راه اندازی کند که این مساله یک هزینه اضافی برای سرمایه گذار است…

  • مساله مهم قیمت بالای گوشت و تخم کبک نسبت به بلدرچین است که تقاضای آن را نسبت به بلدرچین کمتر کرده است. مصرف کنندگان آن افرادی هستند که از نظر مالی مشکلی ندارند یا توسط دکتر مصرف آن برایشان تجویز شده است.

قیمت بالای کبک برای مردم به صرفه نیست در نتیجه تقاضای آن نسبت به بلدرچین کمتر است و با وجود نداشتن اتحادیه ای برای نظم دادن به فروش، بازار فروش مناسبی ندارد.

نتیجه گیری:

از موارد بالا به این نتیجه می رسیم که پرورش کبک نسبت به بلدرچین دارای ریسک بیشتری در سود آوری است در صورتی که پرورش بلدرچین با مدیریت صحیح و رعایت اصول می تواند به صورت تضمینی، بازدهی بالایی داشته باشد.

آگاهی از سن تخم گذاری بلدرچین

آگاهی از سن تخم گذاری بلدرچین

آگاهی از سن تخمگذاری بلدرچین، یکی از موارد بسیار مهمی است که می تواند پرورش دهندگان بلدرچین را هدایت کند تا برنامه ریزی دقیقی برای مزرعه و تولیدات خود داشته باشند.

هنگامی که سن تخمگذاری مشخص باشد، می توانید شرایط تخمگذاری را از پیش، برای بلدرچین ماده مهیا کرده و به این ترتیب تولید تخم بیشتری داشته باشید.

نکته مهمی که پرورش دهندگان باید به آن توجه کنند این است که، در صورتی که قصد خرید بلدرچین مولد در سن تخمگذاری را دارند، بهتر است از مراکزی خریداری کنند که از کیفیت نگهداری جوجه ها اطمینان کامل داشته باشند.

تخمین زمان تخمگذاری با استفاده از سن تخمگذاری بلدرچین

در برخی منابع اشاره شده که سن تخمگذاری بلدرچین در حدود ۴۰ تا ۴۵ روزگی است، اما می توان بیان کرد که بر اساس سن تخمگذاری، معمولا در حدود ۱۰ تا ۲۰ هفتگی، تولید تخم به حداکثر می رسد.

هنگامی که بلدرچین به این سن می رسد، در تمام فصول سال شرایط تخمگذاری فراهم بوده و می تواند تخم هایی با وزن حدود ۱۰ گرم تولید کند.

نکته قابل توجه در خصوص سن تخمگذاری این است که هنگامی که این پرنده ها به سن تخمگذاری می رسند، تخم هایی با طرح های منحصر به فرد تولید می کنند.

به معنای دیگر هر ماده تخم هایی می گذارد که طرح و رنگ پوسته آن با دیگری متفاوت است.

نژادهای مختلفی از این پرنده وجود دارد که از لحاظ تعداد تخم و سن تخمگذاری با هم متفاوت هستند.

هنگامی که سن تخمگذاری بلدرچین فرا می رسد، بسته به نژاد ممکن است در ۲۴ ساعت ابتدایی تنها ۲ تخم تولید کند و یا فاصله بین دو تخمگذاری می تواند ۲۴ تا ۳۰ ساعت باشد.

هر چه سن تخم گذاری افزایش می یابد، تعداد تخم هایی که تولید می کند نیز افزایش خواهد یافت.

عوامل موثر بر تخمگذاری بلدرچین

در زمان رسیدن به سن تخمگذاری، عوامل موثر بر تخمگذاری نقش پررنگی پیدا می کنند.

عواملی نظیر سن، نوع غذایی که بلدرچینها مصرف می کنند و به طور کلی شرایط تغذیه ای و نگهداری آنها، شرایط نوری که می تواند در بلوغ ماده ها اثرگذار باشد، وجود یا عدم وجود عوامل بیماری زا، عوامل استرس زا و مواردی از این قبیل، دمای نگهداری بلدرچین ها در سالنهای پرورشی، تراکم نگهداری و در نهایت نژاد آنها همگی از عوامل موثر بر سن تخمگذاری بلدرچین و کیفیت تخم ها به شمار می آیند و توجه به آنها می تواند موجب افزایش تولید تخم بلدرچین گردد.

قبل از سن تخمگذاری، چه عواملی بر روی تعداد و کیفیت تخم ها اثر می گذارد؟

علاوه بر موارد یاد شده، عوامل بسیاری می توانند پیش از رسیدن به سن تخمگذاری، نقش پررنگی در کاهش یا افزایش تعداد تخم ها و کیفیت آنها داشته باشند.

در زمان جوجه کشی و روزهای آغازین زندگی بلدرچین ها، ممکن است نحوه نگهداری از جوجه های ماده مناسب نباشد و همین امر می تواند در زمانی که سن تخمگذاری فرا می رسد، کاهش راندمان تولید را به همراه داشته باشد.

این موارد می تواند شامل تغذیه ناکافی و یا استفاده از مواد غذایی نامناسب در روزهای آغازین زندگی باشد.

هنگامی که جوجه ها از تخم خارج می شوند، باید نظارت دقیقی بر کیفیت و میزان غذای در دسترس آنها توسط پرورش دهنده به عمل بیاید تا از تغذیه کافی و مناسب آنها اطمینان حاصل گردد.

علاوه بر غذا، کمبود آب می تواند مشکلاتی نظیر دهیدراته شدن جوجه را در پی داشته باشد، که شاید در نگاه اول مشکل بزرگی به چشم نیاید اما هنگامی که سن تخمگذاری بلدرچین فرا می رسد این مورد می تواند اثر جبران ناپذیری بر تولید تخم داشته باشد.

عدم استفاده از تجهیزات استاندارد در سالن های پرورشی از دیگر مواردی است که موجبات ایجاد استرس و شرایط نامطلوب محیطی را برای جوجه های بلدرچین و حتی بلدرچین بالغ فراهم می آورد.

نباید این نکته را فراموش کرد که شرایط مناسب محیطی می تواند به جوجه های ماده کمک کند تا هنگامی که به سن تخمگذاری می رسند، بهترین عملکرد را در خصوص تعداد و کیفیت تخم های تولیدی داشته باشند.

بررسی علل مرگ جوجه ها در دوران هچ

بررسی علل مرگ  جوجه ها در دوران هچ

برای جوجه کشی از انواع تخم های نطفه دار یک سری فرآیندی باید انجام شود که از حساسیت های بسیار بالایی برخوردار است و باید در شرایط خاصی انجام شوند ، به طوری که اگر یکی از این آیتم ها از حالت استاندارد خود خارج شود ، راندمان کار به میزان قابل توجهی کاهش پیدا می کند بنابراین اگر شما تازه وارد این حرفه شده اید به شما پیشنهاد می کنیم تا آموزش های لازم را از کسانی که در این زمینه تخصص کافی را دارند ببینید .حالا در ادامه این مطلب با عوامل مرگ جوجه ها در دوران هچ بیشتر آشنا می شویم:

 

نگهداری تخم های نطفه دار بیش از هفت روز :

اولین و مهم ترین عاملی که می توانیم برای این مشکل بیان کنیم این است که تخم های نطفه دار را بیش از حد مجاز و استاندارد داخل دستگاه های جوجه کشی قرار دهیم . دوران استانداردی که برای نگهداری تخم های نطفه دار در دستگاه ها مشخص شده است هفت روز می باشد و در این دوران هفت روزه نیز باید شرایط خاص و ایده آلی را برای نگهداری آن ها فراهم کنیم و اگر بیش از هفت روز قرار بگیرد نطفه ها داخل تخم از بین می روند .

عدم کنترل مناسب دما در دوران هچ :

زمانی که شما فرآیند جوجه کشی را انجام می دهید باید بدانید که دما بسیار مهم است چرا که در ماشین جوجه کشی دما نباید از حد مناسب برای پرنده کمتر و یا بیشتر باشد که اگر در دوران جوجه کشی دما حتی اگر به اندازه نیم درجه برای مدتی که تعیین شده است بیش از حد یا کمتر از حد نرمال باشد در این شرایط تلفات در دوران هچر بسیار مشاهده خواهد شد .

عدم کنترل مناسب رطوبت در دستگاه جوجه کشی :

رطوبت تاثیرات فراوانی را در عمل جوجه کشی ایفا می کند . میزان این عامل اگر ۵ درصد اختلاف داشته باشد تلفات زیادی را در دوران هچر خواهیم داشت .

عدم تجربه کافی در جوجه کشی :

در بیشتر مواقع عدم تجربه کافی سبب می شود تا تخم های نطفه دار از بین بروند . به عنوان مثال یکی از دلایل از بین رفتن جوجه ها در دوران هچر این است که بیش از حد دستگاه جوجه کشی را باز می کنند . در صورتی که دستگاه جوجه کشی را بیش از حد باز و بسته کنید انرژی لازمی که نطفه نیاز دارد به او نمی رسد و تلفات زیادی را در پی خواهد داشت . برخی از افراد به دلیل هیجان زدگی بیش از حد در هنگام بیرون آمدن اولین جوجه ها از تخم درب دستگاه ها را زود باز می کنند همین عامل نیز سبب می شود سایر جوجه هایی که هنوز از تخم خارج نشده اند خراب شوند .

وارونه قرار دادن تخم های نطفه دار در دستگاه :

درون تخم های پرندگان یک کیسه هوایی قرار دارد که اکسیژن مورد نیاز برای رشد جنین را نیز تامین می کند و اگر این تخم ها در جهت های اشتباهی داخل شانه قرار بگیرند اکسیژن کافی به جنین نمی رسد و باعث خفه شدن آن می شود . یعنی در واقع کیسه هوا نباید در جهت پایین قرار بگیرد و از طرفی چرخش استاندارد در دستگاه جوجه کشی تاثیر بسیار بالایی را در راندمان جوجه کشی ایفا می کند .

عوامل موثر بر راندمان جوجه کشی

دستگاه جوجه کشی : انتخاب یک دستگاه جوجه کشی را می توان مهم ترین عامل بر راندمان جوجه کشی دانست . از عوامل موثری که می توان در داخل دستگاه جوجه کشی که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است نام برد عبارت اند از : رطوبت ، دما ، چرخش تخم و تهویه که اگر تنها یکی از این عوامل به درستی تامین نشود راندمان به شدت کاهش می یابد و در بدترین حالت ممکن جنین ها در داخل تخم از بین می روند .

نکته ایی که باید در هنگام ضد عفونی کردن تخم نطفه دار به آن توجه کنید این است که به هیچ عنوان از فرم آلدئید و پرمنگنات استفاده نکنید چرا که از طریق حفره های ایجاد شده روی تخم به داخل آن ها نفوذ می کند و باعث از بین رفتن جنین می شود و همچنین تخم هایی را خریداری کنید در اندازه های استاندارد باشد یعنی بسیار کوچک و بزرگ نباشند و یا در شکل های غیر معمول هستند .

تخم نطفه دار : تخم نطفه دار خود را فروشنده ایی که قابل اعتماد شما است خریداری کنید و قبل از این که تخم ها را داخل دستگاه قرار بدهید به خوبی آن ها را تمیز کنید تا هیچ گونه لکه و میکروب و آلودگی روی پوست باقی نماند .

مشکلاتی که می تواند فرایند جوجه کشی را تحت تاثیر قرار دهد : زمانی که پرنده ایی تخمی را تولید می کند تا زمانی که جنین از تخم بیرون بیاید مشکلات جدی و حساسی برای آن ها ممکن است پیش بیاید . به عنوان مثال در برخی مواقع ممکن است که تخم فاقد نطفه و جنین باشد و یا این که تخم های نطفه دار بر اثر جابه جایی و …  دچار ترک می شوند .

تبدیل تخم ها به جوجه در بازه زمانی نامناسب : در صورتی که دمای داخل دستگاه بسیار بالا باشد و از رطوبت کمی نیز برخوردار باشد تخم ها زود تر از موعد مقرر ترک برداشته و به جوجه تبدیل می شوند و برعکس این ممکن است اتفاق بیافتد که رطوبت کم و همچنین دما بسیار کم باشد در این حالت جوجه ها دیر تر از تخم خارج می شوند . و از دیگر مشکلاتی که می توان بیان کرد این است که تخم ها توسط مرغ های پیر و بیش از اندازه بزرگ تولید می شوند جوجه ها دیر تر از تخم خارج می شوند .

تعیین جنسیت جوجه یک روزه

تعیین جنسیت جوجه یک روزه

جدا کردن خروس و مرغ در نژاد های مختلف به دلایل گوناگون حائز اهمیت می باشد . در برخی نژاد های سنگین نوع دان مرغ و دان خروس با یکدیگر متفاوت می باشد به گونه ای که جیره غذایی مرغ برای خروس کافی نمی باشد و جیره غذایی خروس برای مرغ زیاد تر از حد معمول است .

در نژاد های سبک یا مرغ تخمگذار نیز رشد خروس ها در حدی نیست که بتوان از آن جهت تولید گوشت استفاده کرد و آن ها را در بازار می فروشند یا معدوم می کنند . در اینجا راه هایی جهت تعیین جنسیت جوجه یک روزه و یا تعیین جنسیت جوجه قبل از بیرون آمدن از تخم  نطفه دار ارائه می دهیم .

آتوسکسینگ

تشخیص جوجه یک روزه با استفاده از صفاتی چون رشد ، رنگ پر ها ، بلندی پر ها و … انجام می گیرد که پر ها در مرغ بلند تر می باشد .

 

آزمایش کلواک

به دلیل اینکه استفاده از رنگ پر و اندازه بال و یا میزان رشد پر ها زیاد دقیق نیست روش کلواک می تواند دقیق تر باشد ولیکن نیاز به پیدا کردن تخصص دارد  .

در این روش با مشاهده معقد و برجستگی معقد  خروس ها که مرغ ها فاقد آن هستند تعیین جنسیت جوجه یک روزه صورت می پذیرد .

برجستگی معقدی در جوجه های مختلف شکل های متفاوتی دارد و به صورت دکمه ای ، عمودی و سه قلو است .

تشخیص جنسیتی که با استفاده از این روش صورت می گیرد ۱۰۰ درصد دقیق نیست و به همین دلیل دانستن موارد زیر به تشخیص صحیح کمک بسیار زیادی می کند

  1. ۱٫ اندازه برجستگی معقدی در خروس بزرک و در مرغ کوچک می باشد .
  2. ۲٫ برجستگی معقدی در خروس قابل مشاهده و در مرغ غیر مشخص است .
  3. ۳٫ ارتفاع برجستگی معقدی در خروس بلند و در مرغ پهن و مسطح است .
  4. ۴٫ شکل برجستگی معقدی در خروس گرد می باشد ولی در مرغ نقطه دار است .
  5. ۵٫ خاصیت ارتجاعی برجستگی معقد در خروس ها فنری است و قابلیت ارتجاعی دارد ولی در مرغ نرم و سست می باشد .
  6. ۶٫ رنگ برجستگی معقدی در خروس پر رنگ و تیره است ولی در مرغ کم رنگ و روشن می باشد .
  7. ۷٫ باز کردن معقد خروس مشکل ولی در مرغ ساده است .
  8. ۸٫ اندازه معقد در خروس تنگ و خشک ولی در مرغ گشاد و مرطوب می باشد .
  9. ۹٫ ظاهر عمومی برجستگی خروس مشخص و برجسته ولی در مرغ مسطح و نرم است .

 

تعیین جنسیت به صورت خودکار

تعیین جنسیت طیور به صورت خودکار منوط به استفاده از دستگاهی می باشد که کار تعیین جنسیت را با دقت بالای ۹۸٫۵ درصد انجام دهد . هزینه تمام شده دستگاه تعیین جنسیت نیز نباید از هزینه تامین جنسیت به صورت دستی بیشتر باشد .

برای مثال وجود ترکیبات استروژنی در مایع آلانتوئیک جنین ماده موجود می باشد که این ترکیبات در جنین های نر موجود نیست .

مایع آلانتوئیک جنین های گوشتی ۱۷ روزه به وسیله کیت تجاری آن مربوط به کیت آر آی ای اندازه گیری شده است . سطح استرادیول در مایع آلانتوئیک جنین نر قابل اندازه گیری نیست .

مشکلات کمبود ویتامین در جیره مرغ تخمگذار

مشکلات کمبود ویتامین در جیره مرغ تخمگذار

وجود کمبود ها  ویتامین در جیره مرغ باعث بروز مشکلات عدیده ی میشود که گروه پشتیبانی فروشگاه دام وطیور برای سهولت در پرورش طیور به گوشه ای از آنها اشاره کرده است .

 

کمبود ویتامین A در دان مرغ تخمگذار یا دان جوجه یک روزه

کمبود ویتامین آ در دان مرغی باعث می شود سیستم گردش خون به طور طبیعی کار نکند وهمچنین باعث بد فرمی اسکلتی مخصوص جمجمه و ستون فقرات طیور می شود . اگر ویتامین آ در دان مرغ یا دان جوجه مرغ  یا دان بلدرچین حذف شود یا مقدارش کم باشد باعث آسیب زدن به مغز ، نخاع و اعصاب و همچنین باعث می شود از چشم های جوجه ها مواد آبکی سرآزیر شود و یا پلک هایشان چسبندگی پیدا کند .

 

کمبود ویتامین D3 در دان مرغ محلی یا دان مرغ صنعتی

کمبود ویتامین دی ۳ در دان مرغ تخمگذار که در گله مرغ مادر قرار دارد باعث تلفات جنینی در دوره جوجه کشی و همچنین کمبود این ویتامین در دان مرغ محلی باعث رشد ضعیف استخوان ها می شود .

 

کمبود ویتامین E در دان بلدرچین یا دان مرغ یا دان جوجه

کمبود ویتامین E در دان مرغ مادر باعث مشکلاتی همچون درست عمل نکردن سیستم گردش خون ، کاهش رشد ، تورم در بعضی از قسمت های بدن جوجه و خون ریزی مغزی ، مشکلاتی در چشم جوجه ها ، ضعف عضله ای و مهم ترین مشکلی که کمبود ویتامین E در دان مرغ به وجود می آورد تلفات جنینی بسیاری در طی روز های دو تا پنج روز جوجه کشی می باشد .

 

کمبود ویتامین B1 در دان مرغ مادر دان مرغ محلی و دان مرغ تخم گذار

کمبود ویتامین B1 یا همان ویتامین در دان مرغی باعث تلفات زیادی در زمان هچ می شود . همچنین در جوجه های تازه از تخم درآمده باعث تورم بعضی از عصب ها و خمیدگی گردنشان می شود .

 

کمبود ویتامین B2 در دان مرغ تخمگذار و بلدرچین تخم گذار

کمبود ویتامین B2 یا همان ریبوفلاوین در دان مرغ تخمگذار و دان جوجه باعث کاهش روند رشد ، ساق پای کوتاه ، اختلال در سیستم گردش خون همچنین پیچ خوردن انگشتان و یا خمیدگی آن ها از دیگر عوامل کمبود ویتامین B2 در دان جوجه می باشد .

 

کمبود اسید پانتونیک در دان جوجه یک روزه دان بلدرچین تخم گذار و دان جوجه

کمبود  اسید پانتونیک که موجود در دان مرغی می باشد می تواند باعث خون ریزی در زیر پوست جوجه ، پر درآوری ضعیف آن ها و همچنین دچار  شدن به کبد چرب از مشکلاتی است که کمبود  اسید پانتونیک به وجود می آورد .

 

کمبود بیوتین در دان جوجه  دان مرغ دان بلدرچین

کمبود  بیوتین در دان جوجه ها یا دان مرغ مادر باعث مشکلاتی چون بد فرمی اسکلت ، کوتاه ماندن استخوان ها ، نوک های طوطی مانند و همچنین کاهش شدید جوجه کشی را شامل می شود .

 

کمبود منگنز در دان جوجه یکروزه

اگر در دان جوجه و یا دان گله مرغ مادر کمبود منگنز باشد مشکلاتی همچون کرک و پر های غیر طبیعی ، غیر طبیعی بودن ستون فقرات و استخوان ها و غیر یکنواختی در جوجه ها به وجود می آید .

 

کمبود روی در دان مرغ محلی و دان مرغ صنعتی

کمبود روی در دان مرغی که مرغ مادر از آن مصرف می کند می تواند باعث شود که جوجه هایی که از دان مرغ مادر حاصل شده اند امعا و احشای آن ها بیرون بزند و همچنین سر و نوک جوجه ها غیر طبیعی باشد . از دیگر مشکلات کمبود روی دان مرغ  می توان به کوچک شدن چشم ها و ضعیف بودن جوجه ها نام برد .

 

کمبود کلسیم در دان مرغ یا دان جوجه خروس

کمبود کلسیم دان مرغی باعث می شود تا پوسته تخم مرغ ضعیف شود و با عث پایین آمدن وزن تخم نطفه دار شود . از دیگر مشکلاتی که کمبود کلسیم جیره مرغ  به وجود می آورد کاهش روند رشد سریع ، کاهش رشد استخوان ها و همچنین ناهنجاری های جنینی را نیز به دنبال دارد.

 

کمبود منیزیم دان جوجه  یا دان مرغ

اگر در دان مرغ و دان جوجه کمبود منیزیم باشد گله دچار لرزش همه گیر عصبی می شود و به سختی نفس می کشد و در زمان هچ جوجه ها دچار تشنج می شوند بنابراین منیزیم نقش مهمی در دان مرغ دارد .

 

کمبود فسفر در دان مرغ مادر و مرغ محلی

در دان مرغی که مورد مصرف گله مرغ مادر می باشد . اگر کمبود فسفر داشته باشد مشکلاتی چون بوجود آمدن استخوان هایی غیر طبیعی ، کاهش روند رشد و ناهنجاری ها و مشکل هایی در سیستم گردش خون به وجود می آورد .

 

کمبود پروتئین دان مرغ دان جوجه دان بلدرچین و کلیه طیور تخم گذار

مشکلاتی که کمبود پروتئین ها و مواد معدنی در جیره مرغ می تواند ایجاد کند .

کم بودن و یا به اندازه نبودن پروتئین و اسید های آمینه می تواند اثر مخربی بر برخی از اندام های جوجه ها داشته باشد . مانند کوچک بودن نوک بالایی ، غیر طبیعی بودن نوک پایینی ، بیرون زدگی مغز ، مشکلات چشمی ، امحا و احشا بیرون زده ، از مشکلاتی است که کمبود پروتئین ایجاد میکند .

 

کمبود چربی در جیره مرغ تخم گذار وجیره جوجه

کمبود چربی و اسید های چرب داخل دان مرغی می تواند مشکلاتی از قبیل قرار گرفتن غیر طبیعی بسیاری از جنین ها داخل تخم و همچنین تلفات بالا به بار آورد.