بلدرچین پرنده‌ای است با گونه‌های متعدد و طرح و رنگ‌های متفاوت که موردتوجه پرورش‌دهندگان قرارگرفته است. این پرنده به دلیل فاصله نسلی کوتاه، بلوغ جنسی زودرس، سرعت رشد سریع و به‌واسطه عکس‌العمل سریع در برابر کمبود مواد مغذی و شرایط محیطی به‌عنوان یک حیوان آزمایشگاهی موردتوجه محققین و مراکز پژوهشی قرارگرفته است. پرنده بلدرچین به لحاظ سن پایین قابل‌عرضه به بازار (حدود ۵-۶ هفتگی برای مصرف گوشت)، تخم‌گذاری خوب، ضریب تبدیل غذایی مطلوب، نیاز به فضای پرورشی کم نسبت به مرغ، مقاومت نسبت به بیماری‌ها و دارا بودن هزینه کم برای پرورش، توجه پرورش‌دهندگان تجاری را نیز به خود جلب کرده است. هم‌چنین بلدرچین در انواع زیرگروه‌ها و گونه‌های خود ازنظر زینتی نیز موردتوجه واقع گردیده است. تنوع محصولات این پرنده نیز قابل‌توجه است. در این مقاله در مورد فواید تخم بلدرچین ، پرنده بلدرچین ژاپنی و بلدرچین چینی و بلدرچین باب وایت نیز توضیحاتی ارائه می‌نماییم.
پرنده بلدرچین در کشورهای مختلف
برای قرن‌ها، گوشت بلدرچین یک غذای آسیایی و اروپایی بوده است. قبل از سال ۱۹۳۹ میلادی، کشور مصر صادراتی حدود ۳ میلیون بلدرچین زنده در سال به بازارهای اروپا عرضه می‌نموده است. همین‌طور از سال‌های حدود ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۴ میلادی بلدرچین از ژاپن به سانفرانسیسکو نیز عرضه می‌شده است. بام گارتنر در گزارش خود از بعضی از کشورهای آسیایی مانند ژاپن، چین، کره شمالی، کره جنوبی، هنگ‌کنگ، تایوان، سنگاپور، فیلیپین، هند و عربستان سعودی که در پرورش بلدرچین پیشرفت داشته‌اند، نام‌برده است.
در گزارش مذکور آمده است که به دلیل کیفیت قابل‌ملاحظه گوشت و تخم بلدرچین و دیگر فرآورده‌های تبدیلی آن باعث شده که در کشورهای مدیترانه‌ای و هم‌چنین در استونی، مصر، هلند و روسیه بلدرچین مصرف شود. در همین گزارش نشان داده‌شده است که در کلمبیا و کانادا، در سال ۱۹۸۹ به میزان ۱۵۵۰۰۰ قطعه بلدرچین تجاری و ۸۰۰۰۰ قطعه بلدرچین نیمه تجاری به همراه دو میلیون تخم بلدرچین تولیدشده است.
اهمیت بلدرچین
در اولین کنفرانس بین‌المللی بلدرچین در تارتوتالین کشور استونی در سپتامبر ۱۹۹۱ گزارش‌هایی مبنی بر اهمیت پرورش بلدرچین ژاپنی به‌عنوان منبع گوشت و تخم بلدرچین ارائه‌شده است. در ژاپن محصولات بلدرچین از ۷/۱ میلیون تن در سال ۱۹۶۵ میلادی به ۴۶/۸ میلیون تن در سال ۱۹۸۴ ارتقا که ۶۵ درصد آن به‌صورت فرآورده و ۳۵ درصد به‌صورت تخم بلدرچین به فروش رسیده است. متعاقب شروع تحقیقات اصلاح نژاد در کشور استونی از سال ۱۹۷۶ تولید بلدرچین از سال ۱۹۸۰ آغاز و هرسال به‌طور پیوسته میزان تولید بلدرچین افزایش‌یافته به‌طوری‌که از ۱ میلیون قطعه در سال شروع تولید، به ۷ میلیون قطعه در سال ۱۹۹۰ گزارش‌شده است.
مین وییلی گزارش کرد بلدرچین ژاپنی نژادی است برای تولید گوشت و تخم و اهمیت نسبی این دو محصول بین کشورها متفاوت است. در ژاپن و کشورهای جنوب شرقی آسیا تولید تخم در اولویت قرار دارد، درصورتی‌که در فرانسه و اروپا تولید گوشت، هدف اصلی پرورش بلدرچین است. در حال حاضر حدود ۷ میلیون پرنده بلدرچین در ژاپن پرورش داده می‌شود که حدود ۴ میلیون در شهر تویوهاشی نگهداری و قریب به ۷۰ درصد تخم بلدرچین در این منطقه تولید می‌شود.
