جدا کردن خروس و مرغ در نژاد های مختلف به دلایل گوناگون حائز اهمیت می باشد . در برخی نژاد های سنگین نوع دان مرغ و دان خروس با یکدیگر متفاوت می باشد به گونه ای که جیره غذایی مرغ برای خروس کافی نمی باشد و جیره غذایی خروس برای مرغ زیاد تر از حد معمول است .

در نژاد های سبک یا مرغ تخمگذار نیز رشد خروس ها در حدی نیست که بتوان از آن جهت تولید گوشت استفاده کرد و آن ها را در بازار می فروشند یا معدوم می کنند . در اینجا راه هایی جهت تعیین جنسیت جوجه یک روزه و یا تعیین جنسیت جوجه قبل از بیرون آمدن از تخم  نطفه دار ارائه می دهیم .

آتوسکسینگ

تشخیص جوجه یک روزه با استفاده از صفاتی چون رشد ، رنگ پر ها ، بلندی پر ها و … انجام می گیرد که پر ها در مرغ بلند تر می باشد .

آزمایش کلواک

به دلیل اینکه استفاده از رنگ پر و اندازه بال و یا میزان رشد پر ها زیاد دقیق نیست روش کلواک می تواند دقیق تر باشد ولیکن نیاز به پیدا کردن تخصص دارد  .

در این روش با مشاهده معقد و برجستگی معقد  خروس ها که مرغ ها فاقد آن هستند تعیین جنسیت جوجه یک روزه صورت می پذیرد .

برجستگی معقدی در جوجه های مختلف شکل های متفاوتی دارد و به صورت دکمه ای ، عمودی و سه قلو است .

تشخیص جنسیتی که با استفاده از این روش صورت می گیرد ۱۰۰ درصد دقیق نیست و به همین دلیل دانستن موارد زیر به تشخیص صحیح کمک بسیار زیادی می کند

1. ۱٫ اندازه برجستگی معقدی در خروس بزرک و در مرغ کوچک می باشد .
2. ۲٫ برجستگی معقدی در خروس قابل مشاهده و در مرغ غیر مشخص است .
3. ۳٫ ارتفاع برجستگی معقدی در خروس بلند و در مرغ پهن و مسطح است .
4. ۴٫ شکل برجستگی معقدی در خروس گرد می باشد ولی در مرغ نقطه دار است .
5. ۵٫ خاصیت ارتجاعی برجستگی معقد در خروس ها فنری است و قابلیت ارتجاعی دارد ولی در مرغ نرم و سست می باشد .
6. ۶٫ رنگ برجستگی معقدی در خروس پر رنگ و تیره است ولی در مرغ کم رنگ و روشن می باشد .
7. ۷٫ باز کردن معقد خروس مشکل ولی در مرغ ساده است .
8. ۸٫ اندازه معقد در خروس تنگ و خشک ولی در مرغ گشاد و مرطوب می باشد .
9. ۹٫ ظاهر عمومی برجستگی خروس مشخص و برجسته ولی در مرغ مسطح و نرم است .

تعیین جنسیت به صورت خودکار

تعیین جنسیت طیور به صورت خودکار منوط به استفاده از دستگاهی می باشد که کار تعیین جنسیت را با دقت بالای ۹۸٫۵ درصد انجام دهد . هزینه تمام شده دستگاه تعیین جنسیت نیز نباید از هزینه تامین جنسیت به صورت دستی بیشتر باشد .

برای مثال وجود ترکیبات استروژنی در مایع آلانتوئیک جنین ماده موجود می باشد که این ترکیبات در جنین های نر موجود نیست .

مایع آلانتوئیک جنین های گوشتی ۱۷ روزه به وسیله کیت تجاری آن مربوط به کیت آر آی ای اندازه گیری شده است . سطح استرادیول در مایع آلانتوئیک جنین نر قابل اندازه گیری نیست .

برهنگی پشت

برهنگی پشت طیور گوشتی نتیجه نوک زدن آنها به یکدیگر است و ربطی به تفاوت رشد پرها ندارد. بعضی از کوکسیدپوستات ها باعث می شوند که درصد برهنگی پشت در طیور بیشتر شود و این خاصیت به خاطر افزایش پرواز در آنهاست.

سندرم طیور چرب

عارضه طیور چرب یا روغنی شرایط خاصی است که طی آن مقادیر زیادی چربی در زیرپوست پرندگان گوشتی جمع شده و باعث می شود که عملیات کشتارگاهی و آماده کردن لاشه طیور برای عرضه به بازار دچار اشکال شود

بعضی از طیور وقتی به کشتارگاه منتقل می شوند  ظاهری سالم و طبیعی دارند، ولی با تخریب سلول های چربی آنها پس از کشتار مقادیر چربی به صورت مایه زیرپوست آنها جمع می گردد. در این حالت مقداری از وزن آنها کاسته می شود و محصول در مجموع نامطلوب می گردد. دو نوع سندرم از این گونه شناخته شده است:

۱- سندرمی که مربوط به عدم تعادل جیره غذایی است.

۲- سندرمی که در طیور چاق دیده نمی شود و از خصوصیات آن افزایش هیدروکسی پرولین و هیدروکسی لیزین جلدی و کاهش کولاژن غیر محلول در اسید است. بعضی از دانه های خاص گیاهی را در بروز این سندرم موثر می دانند.

ناهنجاری های پا و استخوان ها در گله گوشتی

مشکلات و ناهنجاری های متعددی در پای پرندگان گوشتی روی می دهد. ذیلا فهرستی از این مشکلات و علل احتمالی آنها را شرح می دهیم:

۱-مفصل خرگوشی قرمز:

حتی در جوجه هایی که تازه از تخم خارج شده اند نیز مفاصل خرگوشی صورتی یا قرمز رنگ هستند. برخی از جوجه های جوان بهبود می یابند ولی در بعضی دیگر این مشکل بدتر می شود.

علت احتمالی: کمبود ویتامین در دان طیور مادر

۲- ریکنز (راشیتیسم):

علائم آن عبارت است از استخوان های پا به صورت نرم و خمیده و پیچیدگی استخوان سینه، و در مجموع استخوان ها دارای مقادیر نازلی از کلسیم می باشند.

علت احتمالی: فقدان ویتامین D3 و فسفر جیره، یا نسبت نامناسب کلسیم به فسفر جیره گله گوشتی و یا ناهنجاری در جذب مواد غذایی به علت آلودگی.

۳- ناهنجاری های غضروفی (پروزیس):

این ناهنجاری مربوط به اختلال رشد صفحات غضروفی و بزرگ شدن و اختلال در عمل مفصل خرگوشی می باشد توری ها سیمی و وجود مواد معدنی زیاد در جیره های غذایی موجب افزایش عارضه فوق می گردند.

علت احتمالی: کمبود منگنز یا کولین جیره گله گوشتی.

۴- ناهنجاری رشد غضروفی استخوان درشت نی:

این عارضه یک اختلال متبولیک است که طی آن تکه های غضروفی زیر ساقه استخوان درشت نی رشد می کنند.

علت احتمالی: این عارضه ژنتیکی بوده ولی گاهی هم به علت مسائل تغذیه ای رخ می دهد و با افزودن ۵/۲ درصد مخمر خشک به جیره گله مادر می توان تقریبا آن را گله گوشتی از بین برد. فقدان فعالیت، کمبود کلسیم و فسفر اضافی جیره را نیز می توان از علل احتمالی دیگر آن دانست.

۵- تکروز سر استخوان ران:

بر سر استخوان های طویل منافذی بوجود آمده و رنگ آنها نیز زرد یا قهوه ای می گردد. ممکن است این عارضه به استخوان درشت نی و متاتارس نیز سرایت کند.

علت احتمالی: عفونت ویروسی مفاصل که با رئوویروس ها بوجود می اید علت بیماری است و واکسن مربوط نیز موجود می باشد.

۶- تورم مفاصل باکتریایی:

بیشتر در جوجه های ۴-۲ هفته دیده می شود.

علت احتمالی: عفونت ثانوی با استافیلو کوک ها متعاقب یک عفونت اولیه ویروسی ممکن است عامل بروز این نوع عارضه گردد.

۷- پیچ خوردگی پا:

این عارضه با پاهای پیچیده و یا خمیده (بدون کوتاه گشتن استخوان های پا) مشخص گشته و باعث بدشکلی مفصل خرگوش می شود.

علت احتمالی: فقدان فعالیت و در نتیجه ضعف ماهیچه های پا باعث می گردد که ماهیجه ها قدرت خود را در نگهداری استخوان ها به حالت طبیعی از دست بدهند. کاهش کمی تغذیه درآب و هوای گرم و بستر پوشال جدید از دیگر عوامل احتمالی این عارضه هستند.

۸- استثوپروز (پوکی استخوان ها):

این شرایط به مواردی اطلاق می شود که از حجم دیواره استخوان کاسته شده و یا به عبارتی به میزان فضای میانی استخوان افزوده گردد. این عارضه در گله های تخمگذاری که در قفس نگهداری می شوند به سندرم خستگی مرغان در قفس موسوم است.

علت احتمالی: جایگزینی نامتناسب موادمعدنی در استخوان ها.

۹-      تورم سینوویال ها:

این عارضه نتیجه التهاب غشای کیسه های سینوویالی مفاصل پا و رباط های مفصل و ماهیچه ها مربوط می باشد.

علت احتمالی: استافیلو کوک ها، ویروس ها، مایکوپلاسماسینوویه و سایر ارگانیسم ها باعث تولید این عارضه می گردند.

۱۰- استخوان های ترد و شکننده:

تردی و شکنندگی استخوان ها مربوط به استئوپروز است و از علائم آن فقدان فسفات کلسیم در قسمت های قشری و مرکزی استخوان های طویل می باشد.

علت احتمالی: کمبود ویتامین D، کلسیم و فسفر در جیره پرندگان گوشتی.

۱۱- عفونت های استخوانی:

ضعف پاها و بدشکلی آنها از علائم این عارضه است.

علت احتمالی: عفونت باکتریایی

 ۱۲-التهاب جلدی ناحیه انتهای قسمت کمری

التهاب پوستی فوق اغلب در نواحی انتهای قسمت کمری یا ران پرندگان گوشتی دیده می شود. تورم پوستی بین پرها و یا فولیکول های پرها شورع به رشد و توسعه می کند. این شرایط اغلب در سه هفته اول زندگی رخ داده و در مرغ ها بیش از خروس ها دیده می شود

کاستن تراکم گله باعث کاهش موارد وقوع این عارضه می گردد و هر اقدامی که کشیده شدن پرهای پرندگان را کاهش دهد مفید خواهد بود. در مواردی که گله گوشتی را براساس سرعت رشد پرهایش تعیین جنسیت می کنند، پرهای خروس ها کمتر بوده و در گله تعیین جنسیت شده موارد وقوع عارضه التهاب جلدی ناحیه انتهای قسمت کمری خروس ها بیش از مرغ ها خواهد بود.

قفس در پرورش بلدرچین یکی از مهمترین نکات در پرورش بلدرچین می باشد. متاسفانه یکی از عواملی که تاکنون باعث شده از سایر طیور استقبال نشود عدم تجهیزات مناسب بوده است. برای سود بیشتر در پرورش بلدرچین داشتن تجهیزات مورد نیاز و اولیه مهم می باشد. بهتر است  برای شروع کار پرورش بلدرچین از دستگاه جوجه کشی مناسب و فول دیجیتال از شرکت معتبر خریداری شود و بعد از تهیه دستگاه جوجه کشی، قفس بلدرچین از مهمترین تجهیزات در پرورش می باشد.

انواع قفس پرورش بلدرچین

قفس منبری یا کالیفرنیایی

در این مدل کود در کف سالن ریخته شده و یا درون گودالی که در کف سالن ریخته شده و یا درون گودالی که در کف در نظر گرفته شده ریخته می شود و توسط یک طبقه به بیرون سالن هدایت می شود این گونه قفس ها برای برای پرورش بلدرچین در واحدهای صنعتی و نیمه صنعتی توصیه نمی شود.

قفس طبقه ای (باطری)

کود درون سینی یا نوار نقاله زیر هر طبقه ریخته می شود و به طور اتوماتیک یا دستی تخلیه می شود این نوع از قفس بلدرچین مناسب ترین حالت برای پرورش بلدرچین می باشد.

ابعاد قفس چگونه باید باشد

تجربه نشان داده که بلدرچین های تخمگذار در اجتماع های ۲۰ – ۳۰ به بالا محصولات بهتر بیشتری تولید می کنند. و همچنین برای کنترل بهتر بیماری ها و حذف سریع تر پرنده های معیوب اجتماع های بیشتر از ۳۰ بلدرچین مفید فایده نبوده. لذا از باکس هایی استفاده شود که بیشتر از ۳۰ بلدرچین باهم در ارتباط نباشند. بهترین ابعاد برای این تعداد ۹۰*۳۵ سانتی متر می باشد و ارتفاع مناسب ۲۵ الی ۳۰ سانتی متر می باشد.

جنس قفس بلدرچین

بهترین جنس برای ساخت قفس در پرورش بلدرچین استیل و آهن گالوانیزه می باشد که استیل به دلیل قیمت بالا معمولا استقبال نمی شود. استفاده از چوب و سیم توری و کلیه موادی که آلودگی را در لابلای ساختار خود جای میدهد پیشنهاد نمی شود. معمولا جنس قفس برای بلدرچین از ورق گالوانیزه می باشد.

آبخوری قفس بلدرچین

استفاده از آبخوری نیپل علاوه بر کنترل بهتر مصرف آب باعث جلوگیری از آلوده شدن آب می کند. نیپل ها انواع گوناگونی دارند (استیل ، پلاستیکی و سایر فلزات) معمولا نیپل های پلاستیکی برای بلدرچین ها کفایت می کند. اما نیپل های استیل از دوام و تکنولوژی بالاتری برخوردار است. استفاده از آبخوری های ناودانی و غیره به هیچ عنوان برای بلدرچین های تخمگذار و گوشتی داخل قفس توصیه نمی گردد.

دانخوری قفس بلدرچین

مهمترین قسمت قفس در پرورش بلدرچین دانخوری می باشد. استفاده از دانخوری های اتوماتیک زنجیری فقط در هنگامی توصیه می گردد که طول خط بیشتر از ۳۰ متر بوده و یا قیمت کارگر در منطقه فعالیت بالا باشد. جنس دانخوری ها ، قفس در پرورش بلدرچین باید از جنس ورق گالوانیزه باشد.

تهویه قفس بلدرچین

در نظر گرفتن فضای کافی بین سینی کود و کف قفس بالایی و سقف بالایی و سقف قفس پایین برای جریان بهتر هوا اهمیت بسزایی در تولید دارد متاسفانه تولیدکنندگان تجاری قفس بلدرچین در ایران به خاطر کاستن از هزینه ها به هیچکدام از این موارد دقت کافی نمی کنند.

استفاده از چوب و سیم توری و کلیه موادی که آلودگی را در لابلای ساختار خود جای میدهد پیشنهاد نمی شود.

استفاده از دانخوری های اتوماتیک زنجیری فقط در هنگامی توصیه می گردد که طول خط بیشتر از ۳۰ متر بوده و یا قیمت کارگر در منطقه فعالیت بالا باشد. جنس دانخوری باید از ورق فلز گالوانیزه و تراف باشد.

پیشگیری بهتر از درمان، قبل از ورود جوجه ها به سالن ضدعفونی حتما انجام شود. ضدعفونی سالن پرورش اردک و غاز در جلوگیری از گسترش میکروارگانیسم ها و از بین بردن آن ها بسیار موثر است. اثر مواد ضدعفونی کننده با وجود ضایعات و مواد عالی از بین می رود. برای ضدعفونی باید از مواد ضدعفونی کننده وسیع الطیف استفاده شود. مواد ضدعفونی کننده کف زا زمان تماس را افزایش می دهد و اثر بخشی ماده ضدعفونی کننده را بیشتر می کند. گرم کردن و افزایش رطوبت سالن اردک و غاز نیز کارآیی مواد ضدعفونی کننده را افزایش می دهد.

ضدعفونی سالن پرورش اردک و غاز چگونه انجام میشود

در انتخاب مواد ضدعفونی کننده باید به موارد زیر توجه کرد:

۱ – قدرت میکروب کشی آن زیاد و بر طیف گسترده ای از میکروارگانیسم ها تاثیر ضدعفونی کننده داشته باشد.

۲ – غلظت ضدعفونی کنندگی آن ها مناسب و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد.

۳ – برای انسان و پرندگان زیانی نداشته باشد و به محیط زیست آسیب وارد نکند.

۴ – خوب در آب حل شود.

۵ – ارزان و فراوان باشد.

معمولا در نام مواد ضدعفونی کننده از یکی از دو پسوند زیر استفاده شود:

Cidial که به معنی کشنده است.

Stat که به معنی متوقف کننده رشد است.

مثلا Bacteriocidial به معنی باکتری کش است و Coccidiostat به معنی جلوگیری کننده از رشد کوکسیدیاها می باشد. مواد ضدعفونی کننده مناسب باید از نوع کشنده میکروارگانیسم ها باشند در بازار مواد ضدعفونی کننده در انواع گوناگون تجاری وجود دارد اما لازم است در خصوص هریک به ماده موثر ضدعفونی کننده توجه شود.

انواع مواد ضدعفونی کننده اردک و غاز

۱ – کروزول و اسید کرسیلیک : کروزول یا متیل فنل ماده ای زرد مایل به قهوه ای است که پس از حل شدن در آب به رنگ شیری در می آید و به آن کرولین می گویند. این ماده برای ضدعفونی کف و حوضچه های ضدعفونی سالن پرورش اردک و غاز استفاده می شود.

۲ – ترکیبات کلر دار آلی : این ترکیبات در آب ایجاد کلر آزاد می کند و به شکل پودر یا مایع اند که در حضور مواد آلی اثر خود را از دست می دهند و اثر خورندگی آن ها نیز کمتر می شود . اما برای ضدعفونی به زمان بیشتری نیاز دارند.

۳ – ترکیبات چهارتایی آمونیوم : این ترکیبات عبارت است از یون های با بار مثبت (کاتیونیک) هستند که بدون بو و شفاف اند و عمدتا متحرک نیستند. این ترکیبات در آب حل می شوند اما در جاهایی که ترکیبات صابون یا مواد با یون های منفی (آنیونیک) موجود باشد نمی توان از آن ها استفاده کرد.

۴ – اسیدهای آلی : این اسیدها به علت کاهش PH آن ها به کمتر از PH = 4/5 خاصیت ضدمیکروبی دارند، اثر خورندگی ندارند و به خوبی در آب حل می شوند. برای این منظور معمولا از محلول اسید فرمیک یا اسید پروپیونیک در آب استفاده می شود.

۵ – حشره کش ها : معمولا” از ترکیبات فسفات های آلی و مشتقات آن ها استفاده می شود که برای حیوانات از جمله اردک و غاز بسیار خطرناک می باشند.

۶ – ضدعفونی با گاز فرمالدئید : برای ضدعفونی با گاز فرمالدئید از محلول فرمالین ( با غلظت ۴۰ درصد ) یا شکل جامد آن که پارافرمالدئید نامیده می شود می توان استفاده کرد. اگر مایع باشد می توان اقدام به محلول پاشی در سالن و محوطه سالن پرورش اردک و غاز نمود. برای این کار می توان از محلول ۱۰ درصد فرمالین با آب استفاده کرد.

برای رسیدن به حداکثر سود در کار پرورش نیازه که به ۸ فاکتور اساسی توجه کنید:

فاکتور اول: سازه

سالنی که شما می خواهید اجاره کنید یا بسازید و یا بخرید خیلی مهمه که از استاندارد کافی جهت پرورش برخوردار باشد.

چرا که اگر سالن شما استاندارد نباشه در کل سود کار شما میتونه موثر باشد.

سالنهای پرورش طیور ، به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند :

۱- سالنهای بسته ۲- سالنهای باز

سالنهای باز نیز به نوبه خود به دو صورت ساخته می شوند :

الف) سالنهای پنجره دار

ب) سالنهای با دیواره جانبی باز

۱-  سالنهای بسته (بدون پنجره) : سالنهای بسته (بدون پنجره) سالنهایی هستند که در آنها ، شرایط محیطی ، مطابق احتیاجات مناسب طیور فراهم می گردد . این سالنها الزاماً بسته و بدون پنجره ساخته می شوند . هوای سالن به وسیله هواکشها خارج و هوای تازه از دریچه های ورودی هوا وارد می گردد . در این نوع سالنها روشنایی تنها به وسیله نور مصنوعی لامپها تامین می شود . در مناطقی که حرارت محیط بیش از حد است متدهایی برای خنک کردن این سالنها باید در نظر گرفته شود . در ماههای سرد سال نیز این سالنها به وسیله یک منبع حرارتی گرم می شوند . این سالنها را از آن جهت بسته می نامند که در دو دیواره جانبی سالن ، مقابل هواکشها و دریچه های ورود هوا ، نور گیری از جنس آهن سفید نصب شده است که مانع از ورود نور خورشید به داخل می گردد .

مصالح ساختمانی که در ساخت این گونه سالنها به کار می رود ، همان مصالح سالنهای معمولی است . این سالنها ، بهتر است با فونداسیون محکم و سقف شیب دار ساخته شوند . عایق بندی در این سالنها هم برای سقف و هم برای دیوارها الزامی است .

تهویه در این سالنها مشکل است و باید جریان هوا در این سالنها طوری محاسبه شود که برای فصول گرم و سرد کافی باشد .

۱-۱) عرض سالن ): نظر به اینکه در سالنهای کنترل شده ، تهویه هوا به طور مکانیکی و به وسیله هواکشها انجام می شود ، عرض این سالنها باید ۱۲ متر باشد و اغلب سیستمهای تهویه در چنین عرضی قادر به تهویه هوای داخل سالن می باشند . اما چنانچه عرض سالن بیش از این در نظر گرفته شود تهویه با مشکل روبه رو خواهد شد .

۲-۱) طول سالن) : طول سالنهای پرورش طیور استاندارد نیست و اندازه مشخصی ندارد . مشخصات زمینی که سالن در آنجا بنا می شود ، طول سالن را تعیین می کند . عموما طول سالنها را بین ۱۰۰ – ۶۰ متر در نظر می گیرند . نظر به اینکه پخش دان در این سالنها به طور اتوماتیک و با انوع دانخوریهای اتوماتیک زنجیری و یا حلزونی صورت می گیرد ، طول زیاد سالن باعث کشش زنجیر یا حلزون دانخوری و پارگی آن می گردد و ضمناً فشار زیادی بر روی الکتروموتور دینام دانخوری وارد می شود .

بنابراین در سالنهای طیور بهتر است به توصیه های کارخانه سازنده دانخوریها در مورد حداکثر طول زنجیر که موتور دانخوری می تواند آن را به حرکت در آورد توجه نمود . یکی از نکات فنی نصب دانخوریهای اتوماتیک در سالنهای طویل آن است که مخازن دان دانخوریها را در وسط سالن قرار دهند تا استفاده از دانخوریهای اتوماتیک بهتر انجام گیرد .

۳-۱) ارتفاع سالن) : بیشتر سالنهای مرغداری در مناطق سردسیر ۴/۲ متر و در مناطق گرمسیری ۳ متر از راس سالن ارتفاع دارند . البته، ارتفاع سالنهای قفس دار که در آنها تا ۵-۴ طبقه قفس روی هم قرار دارد ، بیشتر از حد استاندارد ، در نظر گرفته می شود .

۴-۱) عایق بندی) : کارایی هر نوع عایق و یا مصالح ساختمانی ، با درجه مقاومت آنها در مقابل انتقال گرما اندازه گیری می شود که به آن ((ارزش مقاومتی)) می گویند و آن را با عدد Rنشان می دهند .

نظر به اینکه هر یک از مواد بکار رفته در سقف یا دیوارهای سالن پرورش طیور ، دارای ارزش مقاومتی مشخصی است ، مجموع ارزش مقاومتی آنها ، نشان دهنده کل ارزش مقاومتی عایق دیوار یا سقف است . مسلماً سالنهای پرورش طیور در آب و هوای سرد در مقایسه با آب و هوای گرم عایق بندی بیشتری لازم دارند .

۵-۱(پی ریزی (فونداسیون) دیوارها): برای نگهداری دیوارهای سالن، نیازمند فونداسیون محکمی هستیم برای این منظور فونداسیون بتونی یا بلوک سیمانی یا آجر توصیه می شود .

۶- ۱) کف سالنها ): کف جایگاه یا سالنهای پرورش طیور به چند شکل ساخته می شود :

الف) کف خاکی) : اینگونه کف ها از نظر بهداشتی مناسب نیستند و ضد عفونی کردن آنها مشکل است .

ب) کف چوبی) : ارزان تمام می شود ولی مانند کف خاکی از نظر بهداشتی مناسب نیستند و چون رطوبت به خود می گیرند باعث مرطوب شدن بیش از حد جایگاه می شوند و از نظر ضد عفونی کردن ، مشکل بوجود می آروند .

ج) کف سیمانی) : این گونه کفها از دو نوع کف ذکر شده در بالا گرانتر تمام می شوند ، اما به راحتی شستشو و ضد عفونی می شوند و از نظر بهداشتی مناسب هستند . در این گونه کفها ، شیب ملایمی در حدود ۲-۱ درصد به طرف کانال فاضلاب در نظر می گیرند .

۷-۱) دربهای سالن): سالنهای پرورش طیور معمولا علاوه بر دربهای مخصوص عبور و مرور پرسنل ، مجهز به دربهای بزرگ کامیون رو در انتهای سالن می باشند تا در پایان دوره پرورش ، برای تمیز کردن سالن بتوان از تراکتور و کامیون برای حمل کود استفاده نمود .

ضمنا دربها را دولتی (دولنگه) درست می کنند . ارتفاع این دربها ۲ متر ، عرض درب مخصوص پرسنل ۲/۱ – ۱ متر و عرض درب عبور وسیله نقلیه ۲ متر در نظر گرفته می شود .

۲- سالنهای باز

۱-۲ ) سالنهای پنجره دار): این سالنها بر خلاف سالنهای بسته (بدون پنجره) دارای پنجره هایی در یک یا هر دو دیوار جانبی هستند و از نور طبیعی خورشید برای روشنایی سالن در ساعات روز استفاده می شود .

در این سالنها نیز مانند سالنهای بسته تهویه به صورت مکانیکی و به وسیله هواکشها انجام می شود .

سایر مشخصات این سالنها نیز مانند سالنهای بسته پرورش طیور می باشد . در این سالنها برای جلوگیری از ورود باران به داخل سالن و ایجاد سایه در اکثر ماههای سال ، سقف سالن لبه دار و با یک پیش آمدگی بنا می کنند.

۲-۲ ) سالنهای با دیوار جانبی باز): بیشتر سالنهای متداول در دنیا را با نفوذ جریان طبیعی هوا به داخل سالن تهویه می کنند. این سالنها بخصوص برای مناطق گرمسیری و شرجی که به علت رطوبت زیاد هوا نمی توان از تبخیر آب برای خنک کردن سالن استفاده نمود ، ایده آل می باشند . متاسفانه در ایران این نوع سالنها بندرت بنا گردیده اند . برای ایجاد محیط مناسب در این سالنها ، لازم است با مشخصات معینی ساخته شوند . در زیر این مشخصات شرح داده می شوند :

۱-۲-۲) عرض سالنهای با دیوار جانبی باز): از آنجا که تهویه در سالنهای باز دیوار جانبی باز ، به وسیله جریان طبیعی هوا صورت می گیرد عرض سالن معمولا ۱۰ متر در نظر گرفته می شود . سالنهای عریض تر از این مقدار بخوبی در هوای گرم تهویه نمی گردند .

۲-۲) دیوارهای جانبی سالن): در سالنهای با دیواره جانبی باز ، تمام دیوار جانبی سالن یا قسمتی از آن باز است و تنها به وسیله توری و پرده محکمی از جنس برزنت یا پلاستیک برای محافظت طیور از سرما و وزش بادهای شدید در فصول سرد مسدود می گردند ، این پرده ها در روی قسمت باز دیوارهای جانبی سالن نصب می گردند و با سیم بکسل و چرخ دنده هایی که در یک انتهای سالن تعبیه می شوند باز و بسته می گردند . با بکار بردن این پرده ها می توان قسمت باز دیوار جانبی سالن را با توجه به درجه حرارت هوا باز و بسته نمود .

ارتفاع قسمت باز در دیوار جانبی سالن ، بسته به شرایط آب و هوایی و نوع طیور پرورشی ، چنین است :

▪ در جوجه های گوشتی و جوان – در سالن پرورش جوجه های جوان ۲/۱ تا ۳/۲ ارتفاع دیوار جانبی سالن بسته و به درجه حرارت تابستان و زمستان ، باز می باشد . در مناطق گرمسیر اندازه قسمت باز دیوارها بیشتر در نظر گرفته می شود و گاهی تمامی دیوار جانبی را باز در نظر می گیرند .

▪ نیمچه و مرغان تخمگذار – اندازه قسمت باز برای طیور مسن بیشتر است ، زیرا به علت تراکم و نیاز به تهویه بیشتر باید هوای زیادتری برای آنها فراهم نمود .

▪ در سالنهای قفس دار- سالنهای قفس دار به مقدار زیادی جابجایی هوا احتیاج دارند . تراکم طیور در این سالنها از هر سالن دیگری بیشتر است و دیوارهای جانبی سالن باید به طور کامل باز باشند .

فاکتور دوم: انتخاب گله پایه

متاسفانه اکثر دوستان در انتخاب گله پایه سعی می کنند که صرفه جویی کنند و در نتیجه از یک گله متوسط استفاده می کنند. چرا که افراد حرفه ای به هیچ وجه در این قسمت صرفه جویی انجام نمی دهند. مشکل بعدی هم اینه که متاسفانه اکثر دوستان اطلاعات لازم جهت انتخاب گله را ندارند که مخصوصا در زمینه طیور بسیار معضل بزرگی هست.

فاکتور سوم: رعایت اصول مدیریتی

شما سالن را راه اندازی کردید، پرنده و یا دامتان در سالن هست و یا می خواهید کار را شروع کنید.

خیلی مهمه که شما قبلا آموزش های لازم را دیده باشید که اطلاعات لازم را برای شروع کار داشته باشید. در گذشته که ما واحدهای ناموفق زیادی داشتیم این موضوع خیلی جدی گرفته نمی شد. اما طی چند سال اخیر شاهد این هستیم که اکثر افراد برای شروع کار میان دوره های لازم را می بینند و با آگاهی و اطلاعات لازم کارشان را شروع می کنند.

فاکتور چهارم: دانستن فوت های کوزه گری

شما اگر همه اصول پرورش را بدانید. اما یک سری فوتها هست که کسی به شما آموزش نمی دهد و شما خودتون باید به مرور آنها را کسب کنید. چه به صورت تجربی و چه در ارتباط با عزیزانی که قدیمی تر از شما هستند، ممکنه این اطلاعات را در اخیتار شما بگذارند.

این اطلاعات می تواند اینقدر فاحش باشد که میزان سود شما را تا چند برابر در مقایسه با شخصی که اون فوتها را نمی داند افزایش بدهد.

مثلا در حوزه بوقلمون داریم عزیزانی را که از بوقلمون های برنز ۹۰ تخم یا ۱۲۰ تخم میگیرند. و عزیزانی هم هستند که طی یک دوره یک ساله ۱۸۰ تخم از بوقلمون های برنز می گیرند.

فاکتور پنجم: مدیریت جیره

جیره ای که شما استفاده می کنید از دو جهت از اهمیت برخوردار است:

یکی بحث قیمت تمام شده است که اگر ۱۰۰ تومان هم این قیمت را کاهش بدهید در پایان سال برای شما اندوخته جدی را به دنبال دارد. و فاکتور مهم بعدی هم تناسب این جیره با سن دام و طیوری هست که شما پرورش می دهید.

عزیزانی که دوره ها را می گذرانند و به این کار عالم هستند معمولا به این بخش هم عالمانه برخورد می کنند.

فاکتور ششم: آنالیز بازار

شما در این مرحله محصولتان را به بهترین شکل تولید کردید و می خواهید وارد بازار کنید. ۲ فاکتور را باید رعایت کنید:

• در چه زمانی اگر محصولتان وارد بازار بشود از بیشترین سود برخوردار است.
• در کدام منطقه اگه بخواد عرضه بشود از بیشتری سود برخوردار است.

فاکتور هفتم: برندینگ شخصی

برندینگ شخصی کمک می کند به تداوم سوددهی شما که تا نسل ها بتوانید این کسب و کار را ادامه دهید.