چگونگی جلوگیری از مرگ جوجه ها در دوران رشد

چگونگی جلوگیری از مرگ جوجه ها در دوران رشد

رعایت بهداشت در دوران رشد مثل هر سن دیگری ضرورت دارد. تمیز نگه داشتن وسایل نیاز به مراقبت روزانه دارد. جدا نمودن سالن دوران رشد، دوش گرفتن، پوشیدن لباس تمیز، استخدام کارگران جداگانه برای هر سالن، نظافت روزانه آبخوری ها، بستر پوشال مناسب دان تمیز و غیره همگی جزء برنامه های بهداشتی به شمار می آیند.

جریان عادی روزمره مسائل بهداشتی باید به تفصیل نوشته شود و برنامه های بهداشتی از روی این نوشته ها اجرا می شود. انجام قسمتی از کار بهتر از آن است که آن کار اصلا انجام نگردد. به این ترتیب استرس و بیماری بوجود نخواهد آمد، معمولا استرس و بیماری یا اصلا بوجود نمی آیند و یا اگر بوجود آمدند همه را در برمیگیرند.

۱٫آزمایش MG و MS:

در حال حاضر تعداد زیادی از مجتمع های پرورش طیور که گله های مادر پرورش می دهند تحت برنامه کنترلی MG و MS قرار دارند. گله در دوران رشد هر ۴ هفته، یک بار مورد آزمایش قرار می گیرد.

تست از هفته ششم شروع شده و تا هنگامی که گله به سالن دوران تولید انتقال داده شود، ادامه می یابد. در فواصل زمانی ۴ هفته، هربار حدود ۵ درصد از گله آزمایش روی صفحه های مخصوص انجام گیرد. جداسازی کامل دوران رشد و بهداشت شدید باعث می شود گله عاری از بیماری های فوق باشد.

در صورت مثبت بودن آزمایش چه باید کرد؟ اگر جواب آزمایش ها MG و MS مثبت باشد نمایانگر وجود بیماری در گله است. تعدادی از مرغ ها بعنوان حامل، بیماری را از طریق تخم مرغ های قابل جوجه کشی به جوجه های یک روزه انتقال می دهند

اگر کارخانه جوجه کشی که چنین تخم مرغ های آلوده ای به آنجا ارسال شده کاملا بهداشتی باشد، تخم مرغ ها اجازه چیده شدن در ماشین ها آن را نخواهند یافت.

اگر بقیه گله های مجتمع عاری از بیماری باشند باید خیلی فوری و قبل از اینکه بیماری به سالن های دیگر راه یابد گله بیمار را حذف کرد. ولی قبل از حذف گله آلوده، باید برای کسب اطمینان، خون تعدادی از آنها را مجددا آزمایش نمود. اگر چنانچه بخواهیم گله آلوده جهت تولید تخم مرغ خوراکی استفاده کنیم باید گله آلوده را به محل جدیدی، دور از گله های سالم منتقل نمائیم.

 

۲٫برنامه کنترل بیماری ها:

برخی از برنامه های واکسیناسیون در کارخانه جوجه کشی انجام شده و تعدادی نیز در دوران پرورش انجام می شوند، ولی اگر برنامه ها واکسیناسیون در دوران رشد اعمال می گردند این برنامه باید قبل از ورود جوجه های یک روزه به مجتمع تعیین شده باشد، برای این منظور قبلا باید با متخصصین مشورت نمود تا برنامه واکسیناسیون صحیحی تنظیم گردد.

این برنامه ها کشور به کشور، مرغداری به مرغداری، گله به گله و نسبت به فصول مختلف سال متغیر است. باید دقت شود که برنامه واکسیناسیون مطابق برنامه توصیه شده و بطور صحیح انجام گردد.

اکثر عدم موفقیت ها در واکسیناسیون ناشی از اشتباهات مدیریتی است. بطور مثال واکسن کهنه بوده، طرز نگهداری آن بد بوده، به شکل نادرست به کار رفته، در زمان غلطی استفاده شده و یا اینکه اصلا مورد نیاز نبوده است.

 

  ۳٫کنترل ایمنیت :

انجام واکسیناسیون به تنهایی کافی نیست بلکه ایمنیت با ارزشی نیز باید بوجود آید. برای آگاهی از بوجود آمدن ایمنیت با ارزش طیور واکسینه معمولا ­­تیتر خون انجام می دهند تا مشخص گردد میزان پادتن ناشی از واکسیناسیون کافی است یا خیر. در ضمن آزمایشگاه می تواند با انجام آزمایشات اطلاعات راجع به کنترل بیماری را ارزیابی و ابلاغ نمایید.

 

    ۴٫تشخیص بیماری :

با وجود تمام موارد احتیاطی که در مرغداری به عمل می آید، امکان بروز بیماری در زمان ها مختلف وجود دارد.

در بیشتر موارد میتوان مشکل را حل نمود، ولی ابتدا باید دید که مشکل چیست. برای تشخیص تعداد ۶-۵ بیمار که علائم را به خولی بروز می دهند را به آزمایشگاه تشخیص بیماری می بریم و اگر مشکل مشخص شد در مورد درمان بحث می شود ولی باید سریع عمل کرد زیرا اگر مسئله طولانی شود حل آن مشکل تر خواهد شد.

 

۵٫در درمان، دارو را دوباره بررسی کنید :

دستورالعمل مصرف دارو را به دقت مطالعه نمائید، بخصوص روی دز درمانی دقت کنید. اکثر اوقات اشتباهاتی رخ می دهد که باعث مصرف بیش از حد نیاز خواهد شد و یا اینکه دارو کمتر مصرف می شود.

دقت کنید که دارو توسط دولت یا موسسات ذیصلاح تایید شده باشد. در ضمن روش و دز مصرفی آن در نظر گرفته شود و همچنین باید اطلاع یابید که تا چند رو قبل از کشتار مجاز به مصرف آن هستید.

 

۶٫حذف هفتگی طیور در دوران رشد:

در دورران رشد لازم است طیور نامرغوب، فلج، زخمی و دارای شکل غیرطبیعی را حذف نمود. این گونه طیور اگر به هر صورت به دوران تولید برسند میزان تولیدشان ناچیز خواهد بود و نگهداری آنها فقط باعث افزایش هزینه خواهد شد.

ولی باید توجه داشت که برای خارج نمودن طیور حذفی نباید کل طیور سالن را گرفت. برای حذف طیور می توان هفته ای یک روز به آرامی توسط قلاب مخصوصی آنها را گرفته و خارج کرد و تعداد حذفی ها را در کارت مخصوص سالن ثبت نمود.

 

۷٫ کنترل انگل های داخلی:

اگر در یک مجتمع پرورش طیور انگل های دستگاه گوارش ایجاد مشکل نمایند می توان با روش ها خاصی آنها را کنترل کرد. ولی نباید برای کنترل انگل های دستگاه گوارش به طور غیرضروری هزینه صرف نمود. باید توجه داشت که تشخیص نوع کرم به طور دقیق انجام شود. برای تشخیص و درمان باید با دامپزشک مجرب مشورت نمود.

 

 ۸٫ کنترل جوندگان:

موش صحرایی و خانگی صدمات اقتصادی سنگینی به مرغذاری وارد می کنند. آنها مقدار زیادی از غذا را صرف و آلوده نموده، به ساختمان آسیب رسانده، ناقل بیماری بوده و سروصدای زیادی هم ایجاد می کنند. در ضمن فوق العاده سریع تکثیر یافته و خیلی زود باعث بروز مشکلاتی می شوند. وقتی که وجود جوندگان در مجتمع پرورش طیور قطعی و مسلم شد برای از بین بردن آنها باید خیلی فوری برنامه ریزی کرد.