برهنگی پشت
برهنگی پشت طیور گوشتی نتیجه نوک زدن آنها به یکدیگر است و ربطی به تفاوت رشد پرها ندارد. بعضی از کوکسیدپوستات ها باعث می شوند که درصد برهنگی پشت در طیور بیشتر شود و این خاصیت به خاطر افزایش پرواز در آنهاست.
سندرم طیور چرب
عارضه طیور چرب یا روغنی شرایط خاصی است که طی آن مقادیر زیادی چربی در زیرپوست پرندگان گوشتی جمع شده و باعث می شود که عملیات کشتارگاهی و آماده کردن لاشه طیور برای عرضه به بازار دچار اشکال شود
بعضی از طیور وقتی به کشتارگاه منتقل می شوند ظاهری سالم و طبیعی دارند، ولی با تخریب سلول های چربی آنها پس از کشتار مقادیر چربی به صورت مایه زیرپوست آنها جمع می گردد. در این حالت مقداری از وزن آنها کاسته می شود و محصول در مجموع نامطلوب می گردد. دو نوع سندرم از این گونه شناخته شده است:
۱- سندرمی که مربوط به عدم تعادل جیره غذایی است.
۲- سندرمی که در طیور چاق دیده نمی شود و از خصوصیات آن افزایش هیدروکسی پرولین و هیدروکسی لیزین جلدی و کاهش کولاژن غیر محلول در اسید است. بعضی از دانه های خاص گیاهی را در بروز این سندرم موثر می دانند.
ناهنجاری های پا و استخوان ها در گله گوشتی
مشکلات و ناهنجاری های متعددی در پای پرندگان گوشتی روی می دهد. ذیلا فهرستی از این مشکلات و علل احتمالی آنها را شرح می دهیم:
۱-مفصل خرگوشی قرمز:
حتی در جوجه هایی که تازه از تخم خارج شده اند نیز مفاصل خرگوشی صورتی یا قرمز رنگ هستند. برخی از جوجه های جوان بهبود می یابند ولی در بعضی دیگر این مشکل بدتر می شود.
علت احتمالی: کمبود ویتامین در دان طیور مادر
۲- ریکنز (راشیتیسم):
علائم آن عبارت است از استخوان های پا به صورت نرم و خمیده و پیچیدگی استخوان سینه، و در مجموع استخوان ها دارای مقادیر نازلی از کلسیم می باشند.
علت احتمالی: فقدان ویتامین D3 و فسفر جیره، یا نسبت نامناسب کلسیم به فسفر جیره گله گوشتی و یا ناهنجاری در جذب مواد غذایی به علت آلودگی.
۳- ناهنجاری های غضروفی (پروزیس):
این ناهنجاری مربوط به اختلال رشد صفحات غضروفی و بزرگ شدن و اختلال در عمل مفصل خرگوشی می باشد توری ها سیمی و وجود مواد معدنی زیاد در جیره های غذایی موجب افزایش عارضه فوق می گردند.
علت احتمالی: کمبود منگنز یا کولین جیره گله گوشتی.
۴- ناهنجاری رشد غضروفی استخوان درشت نی:
این عارضه یک اختلال متبولیک است که طی آن تکه های غضروفی زیر ساقه استخوان درشت نی رشد می کنند.
علت احتمالی: این عارضه ژنتیکی بوده ولی گاهی هم به علت مسائل تغذیه ای رخ می دهد و با افزودن ۵/۲ درصد مخمر خشک به جیره گله مادر می توان تقریبا آن را گله گوشتی از بین برد. فقدان فعالیت، کمبود کلسیم و فسفر اضافی جیره را نیز می توان از علل احتمالی دیگر آن دانست.
۵- تکروز سر استخوان ران:
بر سر استخوان های طویل منافذی بوجود آمده و رنگ آنها نیز زرد یا قهوه ای می گردد. ممکن است این عارضه به استخوان درشت نی و متاتارس نیز سرایت کند.
علت احتمالی: عفونت ویروسی مفاصل که با رئوویروس ها بوجود می اید علت بیماری است و واکسن مربوط نیز موجود می باشد.
۶- تورم مفاصل باکتریایی:
بیشتر در جوجه های ۴-۲ هفته دیده می شود.
علت احتمالی: عفونت ثانوی با استافیلو کوک ها متعاقب یک عفونت اولیه ویروسی ممکن است عامل بروز این نوع عارضه گردد.
۷- پیچ خوردگی پا:
این عارضه با پاهای پیچیده و یا خمیده (بدون کوتاه گشتن استخوان های پا) مشخص گشته و باعث بدشکلی مفصل خرگوش می شود.
علت احتمالی: فقدان فعالیت و در نتیجه ضعف ماهیچه های پا باعث می گردد که ماهیجه ها قدرت خود را در نگهداری استخوان ها به حالت طبیعی از دست بدهند. کاهش کمی تغذیه درآب و هوای گرم و بستر پوشال جدید از دیگر عوامل احتمالی این عارضه هستند.
۸- استثوپروز (پوکی استخوان ها):
این شرایط به مواردی اطلاق می شود که از حجم دیواره استخوان کاسته شده و یا به عبارتی به میزان فضای میانی استخوان افزوده گردد. این عارضه در گله های تخمگذاری که در قفس نگهداری می شوند به سندرم خستگی مرغان در قفس موسوم است.
علت احتمالی: جایگزینی نامتناسب موادمعدنی در استخوان ها.
۹- تورم سینوویال ها:
این عارضه نتیجه التهاب غشای کیسه های سینوویالی مفاصل پا و رباط های مفصل و ماهیچه ها مربوط می باشد.
علت احتمالی: استافیلو کوک ها، ویروس ها، مایکوپلاسماسینوویه و سایر ارگانیسم ها باعث تولید این عارضه می گردند.
۱۰- استخوان های ترد و شکننده:
تردی و شکنندگی استخوان ها مربوط به استئوپروز است و از علائم آن فقدان فسفات کلسیم در قسمت های قشری و مرکزی استخوان های طویل می باشد.
علت احتمالی: کمبود ویتامین D، کلسیم و فسفر در جیره پرندگان گوشتی.
۱۱- عفونت های استخوانی:
ضعف پاها و بدشکلی آنها از علائم این عارضه است.
علت احتمالی: عفونت باکتریایی
۱۲-التهاب جلدی ناحیه انتهای قسمت کمری
التهاب پوستی فوق اغلب در نواحی انتهای قسمت کمری یا ران پرندگان گوشتی دیده می شود. تورم پوستی بین پرها و یا فولیکول های پرها شورع به رشد و توسعه می کند. این شرایط اغلب در سه هفته اول زندگی رخ داده و در مرغ ها بیش از خروس ها دیده می شود
کاستن تراکم گله باعث کاهش موارد وقوع این عارضه می گردد و هر اقدامی که کشیده شدن پرهای پرندگان را کاهش دهد مفید خواهد بود. در مواردی که گله گوشتی را براساس سرعت رشد پرهایش تعیین جنسیت می کنند، پرهای خروس ها کمتر بوده و در گله تعیین جنسیت شده موارد وقوع عارضه التهاب جلدی ناحیه انتهای قسمت کمری خروس ها بیش از مرغ ها خواهد بود.
