محل حمله و نقاط ایجاد جراحت :
این بیماری یک بیماری عفونی بوده که معمولا بوقلمون به آن دچار می شود ولی نمی توان گفت که بلدرچین ها به آن مقاوم هستند و برعکس یکی دیگر از بیماری هایی که بلدرچین به آن حساسیت نشان می دهد همین بیماری است نقطه اثر این بیماری دقیقا مشخص نیست.
عامل بیماری و روش انتقال آن :
عاملی که این بیماری را در بدن یک دام ترتیب می دهد باکتریی از خانواده اریزژیلوتریکس است به نام آریزپیلوتریکی روزیوپاتیا که از دسته گرم مثبت ها می باشد و به مواد ضد عفونی کننده مقاومت نسبتا خوبی را از خود بروز می دهد و نکته مهمی که باید دانست این است که این عامل بیماری زا بیشتر در خاک های قلیایی یافت می شود چرا که این نوع خاک محیط مناسبی برای رشد آن است و تا چندین سال اجازه زنده ماندن را به این باکتری می دهد .
این میکروارگانیسم همچنین می تواند از طریق همان خاک به سایر پرندگان منتقل شود البته قابل ذکر است که به طور دقیق مشخص نشده که این باکتری چگونه و از چه راهی خود را به سلول های میزبان می رساند ولی معمولا بیماری بیشتر در پرندگانی ؛ مشاهده شده است که در مدت زمان کوتاهی قبل از ایجاد بیماری توسط عواملی مثل درگیری با سایر پرندگان که منجر به زخمی شدن پرنده شده؛ و یا هر نوع زخم برداشتگی دیگر داشته اند و یا از طریق خوردن و نوک زدن پرنده ها به لاشه پرنده دیگر که به علت این بیماری تلف شده است نیز منتقل می شود و نکته مهم دیگر آنکه باید از هر گونه عامل استرس زا در واحد پرهیز شود لذا پرنده مستعد این بیماری می شود.
از علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
تب ، آسیب های جلدی لوزی شکل روی شکم ، بزرگی کپسول مفاصل ناشی از ادم
تشخیص بیماری :
مثل هر بیماری دیگر به جز مشاهده علائم بالینی و علائم کالبد شکافی برای تشخیص قطعی می توان مایع مشکوک را به کبوتر یا موش جوان تلقیح کرد و نتیجه را مشاهده نمود. همچنین برای حصول نتیجه از آزمایشگاه باید نمونه ها را از سرم بافت یا یک ضایعه پوستی و خون برای هیستوپاتالوژی برداشت نمود.
درمان و پیشگیری بیماری :
اولین عملی را که در جهت پیشگیری بیماری می توان انجام داد این است که قبل از آنکه فارم را احداث کنیم از اینکه قبلاً در آن منطقه یا آن سالن این بیماری رخ نداده اطمینان حاصل کنیم و در مرحله بعدی باید از واکسیناسیون باکتری کشته بیماری استفاده نمود که البته در سن ویژه خود باید انجام شود.
به جهت درمان بیماری نیز باید پنی سیلین پروکائین را در عضله بلدرچین بیمار تزریق نمود و در صورت عدم قطعیت بیماری می توان همین دارو را یا پنی سیلین را به آب آشامیدنی پرنده به مدت ۵ روز اضافه نمود و اگر بیماری قطعی باشد با استفاده از این روش پس از قطع دوره بیماری دوباره عود می کند.
نصب و کاربرد این وسایل تابع نکات ایمنی و حفاظتی خاص است. یک منبع حرارتی مناسب و مطمئن باید قادر به تولید گرمای یکنواخت و منطبق بر شرایط سالن باشد، به سادگی قابل راه اندازی باشد، نیاز به مراقبت نداشته باشد، هزینه های آن زیاد نباشد و برای کارگران و طیور خطرناک نباشد. از مادر های مصنوعی نفتی، گازی، برقی، لامپ های مادون قرمز، انواع بخاری ها، سیستم های مولد هوای گرم(هیتر) و دستگاه های حرارت مرکزی(شوفا‍ژ) که سوخت آنها ممکن است گازوئیل، نفت، گاز و برق باشد، جهت تامین حرارت سالن استفاده می شود.
